یکشنبه, نوامبر 24, 2024
spot_img

سي خرداد – بيستم ژوئن روز جهاني حمايت از زندانيان سياسي در ايران

-

هر بار كه فردي دستگير ، شكنجه و يا اعدام ميشود رژيم تنها فرد زندانی را مورد شكنجه و اذيت و آزار قرار نميدهد، كل خانواده زنداني سياسي را تحت فشار قرار ميدهد. رژيم عليه تمام اعضاي خانواده مرتكب جنايت ميشود.خانواده ای كه نان آور خانواده اش و يا فرزندش به جرم اعتراض شلاق ميخورد و به زندان افكنده ميشود، به جرم نوشتن به قتل ميرسد، به جرم وكالت تهديد ميشود، به جرم حمايت از كودكان كار و خيابان حكم زندان ميگيرد و به جرم فرياد انسانيت و عدالت خواهي اعدام ميشود، اين خانواده تمام فشار و شكنجه تحميل شده به فرزندش را با پوست استخوان حس ميكند. فشار مالی كمرش را خم ميكند. با درد فرزندش درد ميكشد و با خبر اعدامش ميميرد و دوباره زنده ميشود با اعتصاب غذاي فرزندش خوردن غذا برايش بزرگترين زجر دنيا ميشود، با تبعيدفرزندش به زندانهاي دوردست حتي ازهمان ملاقات چند دقيقه اي محروم ميشود. با فرزند زير حكم اعدامش هر شب را با كابوس چوبه دار سپري ميكند. خانواده هایی که در غم نبود عزيزشان روزها و شبها را طي ميكنند و به جرم دفاع از فرزندانشان دستگير، بازجويي و زنداني ميشوند. كودكاني كه در ارزوي ديدن پدر و مادر زندانيشان سالها را سپري ميكنند و يا در غم از دست دادن آنها تمام زندگيشان تحت تاثير قرار ميگيرد.

آيا اين خانواده ها را ميشناسيم؟ آيا با دردو رنج شان آشنا هستيم؟ چند نفر در دنيا آنها را ميشناسد؟
عليرغم تمام فشارها، خانواده هاي زندانيان سياسي همچنان بخش مهم مبارزه براي آزادي زندانيان سياسي و مبارزه عليه بي عدالتي بوده اند، اينها پدران و مادراني هستند كه هر روز در مقابل زندانها ايستاده اند و عليرغم فشارهاي رژيم از فرزندشان حمايت كرده اند. مادراني مانند مادر مصطفی کریم بیگی، ريحانه جباری، فرزاد كمانگر، ستار بهشتی، امیر ارشد تاجمیری و بهنود رمضانی كه عكس العمشان به اعدام و کشته شدن فرزندان عزيزشان مبارزه بوده و به سكوت و تسليم نه گفته اند. خانواده های شاهرخ زمانی، کورش بخشنده و محمد جراحی که عزیزانشان با قتل خاموش توسط رژیم اسلامی جان باختند.
خانواده هايي مانند مادر سعيد زينالي كه پس از سالها عليرغم تهديد و فشار از سوي رژيم از تلاش براي يافتن فرزندش دست نكشيده است. خانواده هایی مانند مادر سهیل عربی، آتنا دائمی و گلرخ ایرایی که صدای رسای فرزندان عزیزشان هستند. خانواده جانباختگان دهه شصت و مادران خاوران كه هر سال در خاوران تجمع كرده و آن را گلباران ميكنند و در جواب به فشار و حمله رژيم اعلام ميكنند كه رژيم نتوانسته و نخواهد توانست انها را شکست بدهد.اين خانواده ها شايسته بيشترين و وسيعترين پشتيبانيها و احترامها هستند. كمك كنيد در اين روز صداي اين عزيزان بوده و جهانيان را از اذيت و آزار اين خانواده ها ودر عين حال مبارزه و شهامت آنها با خبر كنيم. كمك كنيد داستانهای مقاومت و مبارزه اين مادران و پدران در طول اين چهار دهه را به گوش دنيا برسانيم. 
از خانواده های زندانيان سياسی حمايت كنيم

كميته مبارزه براي آزادى زندانيان سياسى در ايران

Recent posts