در سال گذشته، سه آزمایش خون جداگانه نشان داده که او به کمبود گلبول‌های سفید خون مبتلا شده است. به گفته‌ی پزشکی که اوایل زمستان 1397 وی را در زندان مورد معاینه قرار داده، پزشکان متخصص بیماری‌های خون و غدد باید در بیمارستانی بیرون از زندان به وضعیت او رسیدگی کنند. با این وجود، از آن زمان، مقام‌ها و مسئولان احمدرضا جلالی را برای دریافت مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز به بیمارستان اعزام نکرده‌اند. او از زمان دستگیری‌اش در 7 اردیبهشت 1395، بیست و چهار کیلوگرم وزن کم کرده و در حال حاضر وزن وی به پنجاه و یک کیلوگرم رسیده است.
? در بهمن 1397، احمدرضا جلالی آماده‌ی اعزام به بیمارستانی در بیرون از زندان شده بود تا پزشک متخصصی او را مورد معاینه قرار دهد اما، در روز انتقال، به او گفته شد که انتقال‌اش مشروط به این است که با دستبند و پابند و در لباس مخصوص زندانیان به بیمارستان اعزام شود. احمدرضا جلالی به این شروط تحقیرآمیز اعتراض کرد و مسئولان نیز، در اقدامی تلافی‌جویانه، برنامه‌ی انتقال او به بیمارستان را لغو کردند. سازمان عفو بین‌الملل بر این باور است که مشروط کردن اعزام احمدرضا جلالی به بیمارستان توسط مسئولین با شرط بستن دستبند و پابند عملی غیرضروری و مغایر موازین قانونی بوده و به منظور تحقیر و تنبیه او اعمال شده است. چنین رفتاری ناقض اصل ممنوعیت مطلق برخوردهای بی‌رحمانه و غیرانسانی در چارچوب قوانین بین‌المللی است؛ مقامات ایرانی موظف‌اند که با زندانیان به شکل محترمانه و با رعایت شأن و حرمت ذاتی‌شان به عنوان انسان رفتار کنند.
?احمدرضا جلالی، در آبان 1397، پس از دردهای شدید به بیمارستان منتقل شده و تحت عمل جراحی فتق قرار گرفت. بعد از عمل، مسئولان پاهای او را بدون هیچ دلیل و ضرورتی به تخت بیمارستان زنجیر کردند که موجب اضطراب روحی و همچنین ناراحتی جسمی او شد. کمتر از دو روز بعد، به رغم توصیه‌ی پزشکان مبنی بر این که احمدرضا جلالی باید مدت بیشتری در بیمارستان بستری باشد، مسئولان او را به زندان برگرداندند.
?احمدرضا جلالی پس از يك محاکمه‌ای به شدت ناعادلانه توسط شعبه‌ی 15 دادگاه انقلاب تهران در مهر 1395 احمدرضا جلالی به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شد. عفو بین‌الملل پیوسته اعلام کرده است که جرم «افساد فی‌الارض» به لحاظ شفافیت و صراحت فاقد شرایط لازم در قوانین جزایی بوده و ناقض اصل قانونی بودن جرایم و اصل قطعیت حقوقی است.
?احمدرضا جلالی در جریان یک سفر کاری به ایران، در 7 اردیبهشت 1395 دستگیر شد. او به مدت هفت ماه در زندان اوین تحت نظر مأموران وزارت اطلاعات بود. احمدرضا جلالی سه ماه در سلول انفرادی حبس بود و امکان دسترسی به وکیل را نداشت. او گفته است که در این مدت، مورد شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه قرار گرفته تا به اتهام جاسوسی «اعتراف» کند. احمدرضا جلالی اتهاماتی را که به او وارد شده انکار می‌کند و می‌گوید که این اتهامات ساخته و پرداخته‌ی مقامات و مسئولان است.
? عفو بين الملل از مقامات ايرانى خواسته است که بی‌درنگ به احمدرضا جلالی اجازه دهند که از مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز خود برخوردار شود و به ممانعت از دسترسی به موقع به مراقبت‌های پزشکیِ مقتضی برای اعمال مجازات مضاعف خاتمه دهند. اين سازمان همچنین از مقامات ايرانى درخواست كرده است که مطابق با رای «کارگروه سازمان ملل در زمینه‌ی بازداشت‌های خودسرانه» احمدرضا جلالی را فورا آزاد کرده و به علاوه، تضمین کنند که او از حق جبران خسارت برخوردار باشد
