بیژن کاظمی، زندانی سیاسی سابق، پس از بازداشت در دی‌ماه ۱۴۰۳ توسط سرکوبگران وزارت اطلاعات، بدون اعلام اتهام رسمی، در بند ۲۰۹ زندان اوین به‌سر می‌برد. خانواده‌اش می‌گویند او تحت فشار برای اعتراف اجباری است و از تمام حقوق انسانی و شهروندی خود محروم مانده است.
بر اساس اطلاعات دریافتی از خانواده بیژن کاظمی، بیژن که پیش‌تر نیز سابقه بازداشت داشته، شامگاه ۳۰ دی ۱۴۰۳ در منزل خود در کوهدشت لرستان بازداشت شد. مزدوران حکومتی وزارت اطلاعات او را همراه با وسایل شخصی و الکترونیکی‌اش به بازداشتگاه اطلاعات خرم‌آباد منتقل کرده و پس از سه روز بازجویی در سلول انفرادی، او را به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل کردند.
با گذشت بیش از سه ماه و تا تاریخ انتشار این گزارش، نه عنوان اتهامی بیژن کاظمی مشخص شده و نه هیچ‌یک از حقوق قانونی‌اش رعایت شده است. بنا بر اظهارات خانواده، او از حق تماس تلفنی منظم، ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم است. وکلای معرفی‌شده نیز نتوانسته‌اند پرونده او را مشاهده کنند. تنها یک تماس چندثانیه‌ای با خانواده‌اش در این مدت برقرار شده است.
مادر بیژن، شهناز خسروی، که خود از فعالان حقوق بشر و مدافع حقوق زندانیان سیاسی است، در گفت‌وگوهایی متعدد تاکید کرده که وضعیت فرزندش «کاملاً مبهم، پیچیده و نگران‌کننده» است. او می‌گوید: «ضابطین نه تنها اطلاعات شفاف نمی‌دهند، بلکه اظهارات‌شان با یکدیگر تناقض دارد و این بی‌اعتمادی و اضطراب را برای ما بیشتر می‌کند.»
گزارش‌هایی که به خانواده بیژن رسیده، از فشار بازجویان برای اعترافات ساختگی پرده برمی‌دارد. مأموران اطلاعات ظاهراً تلاش دارند تا بیژن را وادار به اعتراف درباره ارتباط با پرونده ترور دو قاضی دیوان عالی کشور – علی رازینی و محمد مقیسه – کنند. با این حال، دو ضابط امنیتی مستقل، در تماس‌هایی جداگانه با مادر بیژن، هرگونه ارتباط او با این پرونده را تکذیب کرده‌اند.
مادر بیژن در واکنش به ادعای یکی از ضابطان امنیتی که گفته بود “ما روزانه سه وعده غذا به بیژن می‌دهیم” گفته است:
«آیا حقوق انسانی و شهروندی بیژن در سه وعده غذا خلاصه شده است؟»
گفتنی است بیژن کاظمی پیش از این نیز در فروردین ۱۳۹۹ با اتهامات امنیتی بازداشت و به سه سال زندان محکوم شده بود. او دو سال از این دوران را در زندان مرکزی خرم‌آباد گذراند و پس از آن با پابند الکترونیکی آزاد شد. دومین بازداشت او، بدون اتهام روشن و با فشارهای مضاعف امنیتی، نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامت جسمی و روانی‌اش را افزایش داده است.
خانواده بیژن کاظمی، از جامعه بین‌المللی و نهادهای مدافع حقوق بشر خواسته‌اند تا نسبت به وضعیت این زندانی سیاسی سکوت نکنند. آنها تأکید دارند که فشار بر بیژن کاظمی تنها به‌خاطر سابقه سیاسی‌اش است و ادامه بازداشت او می‌تواند جان او را به خطر بیندازد.
در شرایطی که دستگاه قضایی و امنیتی ایران پاسخی درباره سرنوشت و پرونده این زندانی نمی‌دهند، بیژن کاظمی نمونه ای دیگر از نقض گسترده حقوق زندانیان سیاسی در ایران شده است.
۲۴/۰۴/۲۰۲۵
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
یسرا معاذی نژاد
