پریسا پوینده، فعال حقوق زنان و دبیر کمیته برای آزادی زندانیان سیاسی، معتقد است که «رژیم جمهوری اسلامی با مهر آپارتاید جنسیتی، زندگی را بر همگان به جهنم تبدیل کرده است.»
او در گفتگو با صدای آمریکا به مناسبت روز جهانی زن، تاکید کرد که «فشارها و سرکوبگری رژیم نه تنها باعث ارعاب زنان و جامعه نشده است.»
خانم پوینده با اشاره به این موضوع که زنان و مردان در سراسر جهان هشت مارس، روز جهانی زن، را به عنوان یک دستاورد جهانی بزرگ گرامی می دارند و با نگاهی به گذشته به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهای شان می پردازند، اضافه کرد: «در شرایطی به استقبال روز جهانی زن در ایران می رویم که با یک هشت مارس اعتراضی و به مراتب سیاسی تر نسبت به سالیان گذشته روبرو هستیم.»
وی با اعلام این نکته که «امروز همه مردم با شعار مشترک زن، زندگی، آزادی برای پایان دادن به حکومت آپارتاید جنسیتی که با ضدیت نهادینه با زنان، زندگی و آزادی را از همه سلب کرده، قد برافراشته اند» اضافه کرد که آنها به معضلاتی چون «کودک همسری، قتل های ناموسی، فحشا، نبود امنیت، سرکوب و انبوه زنان زندانی سیاسی و فقر و بیکاری و اعتیاد که همه ریشه در حکومت آپارتاید جنسیتی دارد» اشاره می کنند.
این فعال حقوق زنان اشاره کرد که زنان هشت مارس را «روز بلند کردن هر چه رساتر فریاد دادخواهی و اعتراض علیه آپارتاید جنسی و جنسیتی و علیه فقر و فساد و بی تامینی و تبعیض و نابربرای ها می دانند» و تاکید کرد: این شرایط سیاسی جنبش زنانی است که رژیم ۴۶ سال با تبعیض و سرکوب قصد به خانه فرستادن آنها را داشته است.»
او در پاسخ به این پرسش که پس از آغاز اعتراضات، شاهد حضور گسترده زنان و دختران با پوشش اختیاری و به رغم حجاب اجباری بودیم و این روند به چه سمت و سویی پیش می رود، گفت: «رژیم اسلامی در جریان جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی و پس از آن، با سرکوب، دستگیری، شکنجه، گرفتن اعترافات اجباری، محاکمههای ناعادلانه و صدور احکام اعدام برای زنان، تلاش کرده است این جنبش و زنان را مرعوب و سرکوب کند. اما زنان با حضور مداوم، پرقدرت و مطالبه گر، از زندان تا خیابانها در خط مقدم اعتراضات به عنوان رهبران و سازماندهندگان اصلی این جنبش حضور دارند.»
پریسا پوینده افزود: «ما شاهدیم که مبارزات هر روزه زنان، امروز سنگر حجاب اجباری را فتح کرده است و هر چه می گذرد، شاهد جنبش بی حجابی در سطح گسترده تری هستیم.»
وی اشاره کرد که «رژیم جمهوری اسلامی بیش از پیش خشونت سازمان یافته علیه زنان را تشدید کرده و با اعمال محدودیتهای قانونی در عرصههای مختلف تلاش دارد مبارزات زنان را سرکوب کند.»
خانم پوینده در این مورد به قانون عفاف و حجاب و صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی، شریفه محمدی و پخشان عزیزی پرداخت و تاکید کرد: «اما شاهدیم که جامعه تمام قد در دفاع از وریشه مرادی، شریفه محمدی و پخشان عزیزی ایستاده است و در پیام های هشت مارس امسال از آنان به عنوان انسان های شریف جامعه یاد کرده و به حکم اعدام شان اعتراض می کنند.»
این فعال حقوق زنان با اشاره به این نکته که «اعتراضات سال ۱۴٠۱ را اولین انقلاب زنانه تاریخ می دانند که رادیکال ترین حضورش در اعتراض عریان زنان در مقابل چشم جامعه بدون ترس از دستگیری و عواقبش» است، گفت: «سرکوب روزانه زنان در ایران، بازتابی از وحشت رژیم از اعتراضات است و این روند نشان می دهد فشارها و سرکوبگری رژیم نه تنها باعث ارعاب زنان و جامعه نشده است، بلکه نشان می دهد زنان و مردم تصمیم قاطع خود را برای به عقب برنگشتن و بزیر کشیدن کل سیستم گرفته اند.»
https://ir.voanews.com/a/gender-apartheidin-iran/8003535.html?s=08