در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر میرویم که رژیم در استیصال کامل، حکم اعدام توماج صالحی و دیگر زندانیان سیاسی را صادر می کند، اعضای زندانی سندیکا و فعالان کارگری محبوس در زندان را تهدید به افزودن حکم حبس در ازای انتشار هرگونه بیانیه و اعتراضی در آستانه روز جهانی کارگر می‌کند، خانواده‌های دادخواه، ژورنالیستها، دانشجویان و فعالین معلمان را احضار و بازداشت می کند، در منطقه به جنگ افروزی مشغول است و جنگ علیه زنان را برای باز پس گرفتن سنگر حجاب براه انداخته است.
روز جهانی کارگر، گرامیداشت سالها مبارزه کارگران و مردم جهان علیه نظم استثمارگر، در روزهایی فرا می رسد که مهر یکی از درخشان ترین اعتصاب‌های سراسری کارگران ایران را برخود دارد؛ در روزهایی که خیابان هنوز از شعله های قیام ژینا، و از خون مبارزان بخاک افتاده گرم است. هچنین فشار سیستم بر پیکره‌ی اعتراضات کارگری و اخراج چند هزار کارگر در آستانه‌ی روز جهانی کارگر پیش از هر چیز گویای عدم امنیت شغلی کارگران و بی‌اهمیت بودن معاش زحمت‌کشان و خانواده‌شان نزد کارفرمایان و صاحبان سرمایه و کاسبان سود است.
این روزها فهرست دستگیرشدگان و زندانیان هر روز طولانی تر می شود.از میان دستگیرشدگان می توان به داوود رضوی، حسین سعیدی، رضا شهابی و کیوان مهتدی که به پنج ساله حبس محکوم شده اند، اشاره کرد.
همچنین ریحانه انصاری نژاد به چهار سال حبس، ناهید خداجو به پنج سال حبس، نیره انصاری، سپیده قلیان به دو سال حبس تعزیری، راحله راحمی پور به ۶ سال حبس تعزیری، عثمان اسماعیلی، نسرین جوادی به ۵ سال حبس، آنیشا اسداللهی به ۵ سال حبس، زرتشت احمدی راغب به ۹ سال حبس، مازیار سیدنژاد به سه سال حبس، یونس آزادبر بلاتکلیف در زندان، خالد احمدی، امیر اسماعیلی (فرهنگی)، عزیز قاسم زاده (فرهنگی) محکوم شدند وهم اکنون در حبس به سر می برند.
در ادامه یادی کنیم از فعالان کارگری و آزادیخواهانی که توسط رژیم جمهوری اسلامی کشته شدند.
سید محمد حسینی، محسن محمدپور، شاهرخ زمانی ، محمد جراحی،ستار بهشتی ازدیگرکشته شده ها در طول این سال هامی باشند.
ما ادامه می دهیم
کارگران و بازنشستگان با وجود تمامی فشارها، دستگیری ها و احضارها و تهدید هایی که از سوی رژیم علیه آنها صورت می گیرد به اعتراضات و اعتصابات ادامه می دهند و مبارزات پیشرو کارگران، زنان و جوانان علیه فقر ستم و تبعیض یک جنگ تمام عیار علیه سیستمی است که عامدانه می خواهد مردم را در فقر و فلاکت نگه دارد. اما کارگران و مزدبگیران در تلاش هستند که حقوق به حق خود را پس بگیرند و در مقابل بی‌عدالتی و نابرابری کوتاه نمی‌آیند.
بزرگداشت روز جهانی کارگر، اول ماه می، از حقوق اولیه و پایه ای همه آحاد جامعه است.
زنده باد روز جهانی کارگر