یکی از شکنجه های متداول زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی « شکنجه دارویی» است.
شکنجه دارویی یکی از سیاستهای رژیم بمثابه نقض آشکار حقوق برخورداری از دارو و درمان و بمثابه شکنجه سفید زندانی و خانواده وی و اعدام خاموش زندانی سیاسی است.
مسئولان زندان، داروهای زندانی را نزد خود به گروگان می گیرند. این خود سیاستی جهت ارعاب زندانی و بمثابه شکنجه و بعضا گرفتن اعترافات اجباری میباشد. همچنین در موارد ضروری و با وجود صدور حکم اعزام زندانی به خارج از زندان توسط پزشک زندان جهت درمان ویژه، آگاهانه مانع اعزام زندانی میشوند.
اعزام زندانی به بیمارستان همراه با لباس زندان و داشتن دستبند و پابند و بسته شدن آنها در طول درمان به تخت بیمارستان شکل دیگری از شکنجه سفید زندانی است.
همین امروز میتوان از مشکلات متعدد معلم زندانی،«اسماعیل عبدی» مانند دردهای مزمن و خواب رفتگی در هر دو دست وی ناشی از سالها زندان و عدم دارو درمان مناسب و همچنین عدم اعزام «رضا شهابی»، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد و زندانی به بیمارستان برای بار دوم، بدلیل مخالفت با پوشیدن لباس زندان طی اعزام و بستن با دستبند و پابند «حسین حسین پور »که در جریان انقلاب « زن زندگی آزادی » در پی اصابت گلوله ساچمه ای ماموران جمهوری اسلامی از ناحیه هر دو چشم دچار آسیب شده است به تخت بیمارستان، نام برد.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی بار دیگر جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم امنیت سلامت و جان زندانیان سیاسی میداند و عدم دارو و درمان و استفاده از داروهای روانگردان را نقض آشکار حقوق زندانی سیاسی و آنرا شکنجه دارویی مینامد.
ما از همه مردم شریف و آزاده، نهادها، اتحادیه ها، سازمانها و احزاب مدافع آزادی بیان می خواهیم با اعتراض به شکنجه دارویی به هر طریق ممکن در محل زندگی خود به این کمپین بپیوندند و خواهان ازادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی شوند.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
پنجشنبه ٢٧ مهر ١۴٠٢- ١٩ اکتبر ٢٠٢٣