جعفر ابراهیمی سالهاست که درگیر بیماری گوارشی و دیابت میباشد؛ از اردیبهشت ماه سال گذشته در زندان اوین وضعیت بیماری وی تشدید شده و در حال حاضر به وخیم‌ترین وضعیت خود رسیده است.
بهمن ماه سال گذشته پزشکی قانونی تهران اعلام کرد؛ جعفر ابراهیمی هرچه سریعتر جهت اقدامات پزشکی ویژه باید دور از محیط زندان و در شرایط ایزوله باشد.
با توجه به تجویز داروهای خاص از نوع ازارام، که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکند و موجب گسترش عفونت در بدن را فراهم میکند، امنیت جانی وی در خطر شدید قرار دارد.
کرم‌ویسی وکیل جعفر ابراهیمی گفته است؛ ادامه حبس ایشان با توجه به عود کردن بیماری ایشان وخامت حال ایشان را تشدید کرده و بنا به نظریات پزشکی در صورت ادامه‌ی این وضعیت منجر به تارشدن بینایی و در موارد شدیدتر نابینا شدن را در پی دارد و در صورت هرگونه اتفاق ناگواری مسولیت جانی موکلم متوجه سازمان زندان‌ها و پزشکی قانونی و نهادهای ذی‌ربط و دستور دهنده‌ی چنین امری می‌باشند.
جمهوری اسلامی سالهاست با عدم دارو و درمان، آگاهانه سیاست مرگ خاموش زندانی را پیش گرفته است. این سیاست غیر انسانی بدنبال اعتراضات پرشکوه مردم پس از قتل مهسا (ژینا) امینی شدت یافته است. همچنین امروز در آستانه سالروز انقلاب “زن، زندگی، آزادی” رژیم با وحشت و ترس بی سابقه ای با اقداماتی عجولانه و شتابزده چون انتقال زندانیان بدون توضیح قضایی و اعلام قبلی به زندانی دیگر، اخراج معلمان و اساتید دانشگاهها، احضار خانواده های دادخواه، وکلا، دانشجویان، معلمان و بازداشت و زندان آنان تلاش میکند جامعه را ارعاب و به عقب براند. بی خبری از وضعیت بازداشت شدگان، انفرادی، شکنجه، فشار برای اعترافات اجباری و عدم آگاهانه دارو و درمان بمثابه جنایت علیه بشریت میباشد .
جمهوری اسلامی بدلیل اعمال سیاست ها و رفتار های متناقض با حقوق شهروندی و بشری ذکر شده، میبایست در مقابل نهادهای بین المللی پاسخگو باشد.
انتقال جعفر ابراهیمی ،کامیار فکور ،احمدرضاحائری و رضاسلمان زاده، احضار فعالین معلمان محمدتقی فلاحی محمدحبیبی مسعود زینالزاده ابوالفضلرحیمی شاد ، باقری ، قریشیان و خانم ها اسفندیاری و ناظرانپور بدون هیچ توضیح قضایی یکی دیگر از این اقدامات محسوب میشود.
در حالیکه رژیم با چنگ انداختن بصورت جامعه قصد ارعاب و خاموش کردن جامعه رادارد. مردم ، زندانی سیاسی و خانواده هایشان هرگز سکوت نکرده و در مقابل این وحشی گیری رژیم ایستاده اند. حسین رزاق از هم بندیان معلمان زندانی در نامه ای از زندان اوین ضمن اعتراض به مرگ خاموش زندانیان در زندان، به وخامت وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی تاکید میکند و مینویسد
” قتل جواد روحی اولین مورد قتل حکومتی در زندان‌های جمهوری اسلامی نیست که جای مداوا، بی رسیدگی دقیق و سریع پزشکی جان زیبایش را از دست داده و از الهه محمدی، ویدا ربانی، سها مرتضایی، رضا شهابی، مهدی محمودیان، اسدالله هادی و #جعفر_ابراهیمی نام میبرد که سلامت و جان شان در خطر است”.
رژیم اسلامی در ایران زندانیان را مورد شکنجه دارویی قرار میدهد. بدنبال بیانیه اخیر کميته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به دولتها و سازمانهای جهانی در رابطه با شکنجه دارویی زندانیان سیاسی، این کميته کارزاری را جهت جلب توجه جهانی به وضعیت زندانیان سیاسی و بالاخص قتل خاموش زندانیان توسط شکنجه دارویی اعلام کرده است.
ما از سازمانهای مدافع حقوق انسانی دعوت میکنیم که امکانات خود را جهت افشاکردن شکنجه دارویی و جلب همبستگی جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی به کار بگیرند.
ما از مردم شریف و آزادیخواه ،نهادهای حقوق بشری ، سازمانهای سیاسی و احزاب می خواهیم به کارزار شکنجه دارویی این قتل عمد خاموش دولتی بپیوندید صدای زندانیان سیاسی باشیم و نگذاریم صدای اعتراض شان خاموش شود.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
۱۳ شهریور ۱۴۰۲
۴ سپتامبر ۲۰۲۳
در ادامه بیانیه انگلیسی،ترجمه آن و نمونه نامه انگلیسی برای ارسال به مراجع بین المللی را میبینید؛
لینک بیانیه انگلیسی
https://wp.me/p9yWrK-3ye
ترجمه فارسی بیانیه
https://wp.me/p9yWrK-3yp
لینک نمونه نامه انگلیسی جهت امضا و ارسال به نهادهای بین المللی
https://wp.me/p9yWrK-3z1