در اعتراضات سالهای ۸۸ و ۹۸ و سپس انقلاب « زن زندگی آزادی » تعداد زیادی از بازداشت شدگان زیر شکنجه و یا پس از ازادی بدنبال مرگهای مشکوک جان باخته اند.
حکومت اسلامی سالهاست سیاست حذف فیزیکی زندانی سیاسی را به طرق مختلف به یکی از سیاستهای معمولش تبدیل کرده است. رژیم در راستای این سیاست غیر انسانی که جامعه آنرا « قتل خاموش» نامیده، بجای اعدام زندانی سیاسی دست به حذف فیزیکی او میزند.
یکی از این روشها تبعید زندانی به مراکز روان درمانی و تجویز و اجبار استفاده از داروهای مشکوک و روان گردان است.
یک نمونه بارز این سیاست کثیف تبعید بهنام محجوبی به مرکز روان پزشکی رازی شهر ری معروف به امین آباد و مرگ عمدی او در سال اسفند ۱۳۹۹ بود.
در تمام مواردی که زندانی پس از آزادی دست به خودکشی زده و یا در اثر مرگ مشکوک جان باخته است زندانی هیچ گونه بیماری جسمی خطرناک و یا مشکلات روحی و روانی تا قبل از زندان نداشته است.
بدنبال افشاگری تعدادی از زندانیان سیاسی سابق، امروز بر همگان روشن شده، زندانی که در زندان دست از اعتراض و دادخواهی برنمی دارد، تحت درمان اجباری توسط داروهای ناشناخته قرار میگیرند و یا به مراکز درمانی روانی تبعید می شوند.
امروز انتشار پیام های ویدیویی علنی مبنی بر سالم بودن و عدم سابقه هر گونه بیماری روحی و روانی میان فعالینی که از طرف وزارت اطلاعات احضار می شوند، به سنتی جا افتاده علیه سیاست کثیف غیر انسانی « قتل خاموش» رژیم ، تبدیل شده است.
همچنین خانواده ها و مردم در مقابل این جنایات ساکت ننشسته اند و با افشاگری و اعتراض در داخل و خارج از کشور، جنایاتی از این دست برای رژیم هزینه زیادی در برداشته است.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی از همه کسانی که با این روش شکنجه شده اند و یا کسانی را میشناسند که اینگونه شکنجه و یا کشته شده اند، میخواهد اطلاعات خود را از طریق آدرسهای تماس برای ما ارسال کنند و بدین ترتیب به پروسه محکوم شدن و محاکمه عاملین و آمرین این جنایات در سطح بین المللی کمک کنند.
همچنین ما از مردم شریف و آزادیخواه ،نهادهای حقوق بشری ، سازمانهای سیاسی و احزاب می خواهیم صدای زندانیان سیاسی باشیم و نگذاریم صدای اعتراض شان خاموش شود.
۴ مرداد ۱۴۰۲
۲۶ ژوئیه ۲۰۲۳