دو هفته از آغاز اعتصاب داروی لیلا حسینزاده دانشجوی کارشناسی ارشد رشتهی انسانشناسی دانشگاه تهران میگذرد. حالا بدنِ لیلا علاوهبر بیماری لاعلاجی که حاصل دوران اولین بازداشت اوست، ناگزیر باید با آنها که او را به بند کشیدهاند نیز مبارزه کند؛ چراکه مسئولان قوهی قضاییه ابتدا از طریق پنهانکاری و عدم پذیرش حکم پزشکی قانونی و پس از آن با انکار علائم بیماری و عدم رسیدگی پزشکی و سرانجام فریبکاری پزشکی و تجویز داروی کورتون بدون اطلاع لیلا، قصد جان او را کردهاند !
بیش از چهار ماه از بازداشت غیرقانونی این فعال صنفی دانشجویی میگذرد. فرآیند تحقیقات و بازجوییها در همان هفتهی ابتدایی بازداشت به پایان رسیده و مسئولان دادگستری شیراز از ابتدا از حکمِ عدم تحمل کیفر قطعی و دائمی که توسط پزشکی قانونی، سازمان تابعه و معتمد قوهی قضاییه، صادر شده است، اطلاع داشتهاند. بااینوجود مسئولین بازپرسی شیراز با غرضورزی و برخورد سلیقهای مانع از آزادی لیلا حسینزاده شدهاند!
بلاتکلیفی و فشارهای مکرر جسمی و روحی طی ماههای اخیر موجب تشدید علائم و عوارض بیماری لیلا شده است. مواجهه و مبارزهی هرروزه با علایم جدید بیماری نهتنها زندگی روزمرهی او را مختل کرده است، بلکه روند درمان و سلامت او را به مخاطره انداخته است. بنابر تشخیص پزشک متخصص، لیلا حسینزاده به دلیل ابتلا به بیماری خودایمنی کرون و بروز عوارض شدید همچون دردهای مفصلی و درگیری چشمی (یووئیت) و احتمال از دست دادن
بینایی، لازم است تحت مراقبت و درمان قرار گیرد؛ دو بار صدور حکم عدم تحمل کیفر توسط پزشکی قانونی نیز مهر تأییدی بر گواهی پزشک متخصص اوست.
تدوام بازداشت لیلا حسینزاده و رویهی غیرقانونی قوهی قضاییه برای انکار بیماری صعبالعلاج او چیزی جز تلاش عامدانه و غیرمسئولانهی آنها برای مرگ
خاموش یک دانشجوی آگاه، شریف و دغدغهمند نیست. در چنین شرایطی، ما دانشجویان امضاکنندهی این بیانیه از دانشجویان و اساتید دانشگاههای سراسر کشور تقاضا داریم صدای او که صدای دانشگاهی برابر برای همهی طبقات است، باشند و نگذارند بار دیگر جان انسانی ستانده شود. ما نسبت به تهدید سلامتی لیلا حسینزاده هشدار میدهیم و خواهان آزادی فوری و بدون قیدوشرط او و سایر دانشجویان بازداشتشده طی ماههای اخیر هستیم.