محمد حبیبی / معلم و عضو کانون صنفی معلمان تهران / ۳۰ دی ماه ۱۳۹۶
سالها و دهه ها، صبح به صبح، به صف کردن دانش آموزان و بیرون کشیدن شعار مرگ ازحنجره آنان، سالها و دهه ها، آموزش ایدئولوژیک و تالیف هزاران کتب مذهبی، سالها و دهه ها، صرف هزاران میلیارد از بودجه مملکتی و هر سال تلفات جانی و مالی برای درک شهودی! از یک منطقه نظامی، کافی نبوده است و طرحی نو لازم است.
این بار نظامیان در مدارس حاضر می شوند تا مستقیما بر روند تربیتی دانش آموزان نظارت کنند. این را سردار غیب پرور، می گوید:
“از هر مسجد ۲ یا ۳ بسیجی به کمک اولیا و کادر آموزشی مدارس می روند، تا آنان را در کارهای تربیتی یاری رسانند”
به مدرسه می ایند تا بصیرت و ژرف نگری در میان دانش آموزان را فراهم کنند.
این را نیز همان فرمانده بسیج می گوید ،بصیرتی که خود به ان نیازمندترند. که اگر داشتند، می دیدند آمار تصاعدی اعتیاد وفحشا و خشونت را بعد از سی و هشت سال آموزش رسمی. که اگر داشتند ،مجبور نبودند همین روزها ،جمع کنند دانش اموزان را از کف خیابانها. که اگر داشتند …
حالا که ندارید، که نداشتید، که نخواهید داشت، مدارس را به معلمان واگذارید.
مدارس از آن ماست جناب فرمانده!!
