دست از کشتار زندانیان بردارید
روز 15 شهریور 1401 جمعیتی از خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، مقابل دادگستری و دادگاه عمومی و انقلاب کرج تجمع کردند و روزهای بعد نیز تا امروز به تجمعات خود مقابل قوه قضائیه در تهران با خواست اعدام نکنید، ادامه داده و خواهان توقف اعدام زندانیان هستند.
این تجمعات در حالی شروع شدند که در روز 15 شهریور، اولین روز از برپایی تجمعات، 10 نفر در زندان‌های کرج و میناب به دار آویخته شدند و طبق اخبار انتشار یافته طی روزهای گذشته حداقل 18 نفر دیگر در زندان‌های گوهردشت، قزلحصار و میناب جهت اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی منتقل شده‌اند.
علاوه بر این، هم‌اکنون تعداد بسیار زیادی که آمار دقیق آن در دست نیست، محکوم به اعدام و در انتظار اجرای حکم هستند که دو نفر از فعالین کوییر (LGBTQI+) به نام‌های زهرا صدیقی همدانی و الهام چوبدار نیز در زمره آنها هستند.
در مدت چهل و سه سال گذشته، اعدام و قتل زندانیان به اتهامات و بهانه‌های مختلف، سیاسی و عادی مرتبط با مواد مخدر، قتل، سرقت مسلحانه و غیره
به یک نُرم و روش حکومت‌داری تبدیل شده است.
آمار اعدام (قتل عمد) زندانیان طی این دوره چهل و سه ساله، حتی یکبار هم به صورت رسمی و دقیق منتشر نشده. اما با پیگیری مراجع حقوق بشری و … آمار ده‌ها هزار نفری اعدام قطعی است. اعدام در ایران هیچ بخشی از جامعه را در امان نگذاشته و از کودک تا کهن‌سال و زن و مرد به هر بهانه و اتهامی از سیاسی گرفته تا همجنسگرا و عادی و … را شامل می‌شود.
نگاهی به گزارش‌های منتشر شده در رابطه با اعدام‌های اخیر، واقعیت وحشتناک قتل عام روزانه را به وضوح ثابت خواهد کرد. در مدت 5 ماه، از اواخر دی 1400 تا خرداد 1401 تعداد 168 نفر ثبت شده؛ یعنی در هر یک روز و 3 ساعت یک نفر اعدام شده است.
روند افزایشی تعداد اعدامیان و صدور احکام اعدام در مدت یک سال گذشته، حکایت از عزم و سیاست جدی دستگاه قضایی برای پوشش گذاشتن بر فساد و چپاول‌های سازمان‌یافته صدها هزار میلیارد تومانی در ارگان‌ها و نهادهای حکومتی است که با گرفتن ژست مبارزه با دزدی، قاچاق مواد مخدر و ناامنی اجتماعی می‌خواهد تمرکز و فشار افکار عمومی را بر دزدی‌های خودی‌ها کم رنگ کند و کاهش دهد.
علاوه بر زندانیان سیاسی، عقیدتی و جرم‌‌انگاری‌های مرتبط به گرایش‌های جنسی و جنسیت افراد که عملا هیچ جرمی را مرتکب نشده‌اند و تنها دلیل اعدام آنان این بوده که به مذاق حاکمان خوش نیامده‌اند.
اما درباره محکومین جرائم عادی نیز باید گفت که این افراد نیز خود قربانیان شرایط و اوضاع اقتصادی و اجتماعی‌ای هستند که دزدان و چپاولگران در سیستم حاکم بر جامعه، برای بیش از 80 میلیون انسان ایجاد کرده‌اند.
به جای اعدام و به قتل رساندن قربانیان شرایط موجود و پاک کردن صورت مسئله، باید بانیان دزد و غارتگر را معرفی و زندانی کرد تا ریشه هر گونه بزهکاری و ناهنجاری اجتماعی خشکانده شود.
امضاء کنندگان این بیانیه ضمن حمایت قاطعانه از تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، خواهان توقف فوری اعدام زندانیان و لغو احکام اعدام به هر اتهام و بهانه‌ای هستند.
امضاء
1-اتحاد بازنشستگان ایران
2-انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
3-تشکل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان
4-سندیکای نقاشان البرز
5-شورای بازنشستگان ایران
6-گروه اتحاد بازنشستگان ایران
7-گروه بازنشستگان مستقل ایران
8-گروهی از معلمان و بازنشستگان کانون های صنفی ایران
9-ندای زنان ایران
10-گروهی از فارغ‌التحصیلان بیکار دانشگاه رازی کرمانشاه
11-گروهی از مهندسان و کاسبان فروش نرم‌افزار پاساژ میرداماد کرمانشاه
12-گروهی از ورزشکاران رزمی کار کرمانشاه
13-گروهی رانندگان تاکسی شهرک ظفر کرمانشاه
14-گروهی از کارگران برق کار ساختمانی سقز
15-گروهی از کارگران نقاش ساختمانی سقز
16-گروهی از کارگران لوله کشی ساختمانی سقز
17-گروهی از زنان خانه‌دار سقز
18-گروهی از جوانان بیکار محله بهارستان سقز
19-گروهی از جوانان بیکار محله تپه شافعی سقز
20-گروهی از جوانان بیکار محله کریم آباد
21-گروهی از جوانان بیکار محله تپه مالان سقز
22-گروهی از بازنشستگان تامین اجتماعی سقز به همراه خانواده هایشان
23-گروهی از بازنشستگان خدمات درمانی سقز
24-گروهی از مردم محله بهارستان سقز 25-گروهی از مردم محله شریف آباد سقز 26-گروهی از مردم محله نشمیلان سقز 27-گروهی از مردن محله سعدی سقز 28-گروهی از مردم شهرک دانشگاه سقز
۲۹-گروهی از کارگران شاغل شهرک صنعتی سقز
۳۰-گروهی از بازنشستگان شهر آمل
۳۱-گروهی از فعالین لغو کار کودکان تهران ۳۲-گروه هایی از دانشجویان علوم پزشکی اصفهان
۳۳-گروهی از زنان خانه دار سنندج
۳۴-گروهی از کارگران ساختمانی خیابان 25 شهریور سنندج
۳۵-گروهی از دستفروشان خیابان شهدا سنندج
۳۶-گروهی از فعالین کارگری سنندج
۳۷-گروهی از کارگران مرغداری های مریوان (۱۹ شهریور ۱۴۰۱)
