روز شنبه مقارن با بیست‌ودوم مرداد ۱۴۰۱ یاشار تبریزی همراه با تعرض کلامی و جسمی به دلیل اعتراض او به پخش خارج از عرف مواد و قرص مخدر از اندرزگاه ۶ به اندرزگاه ۴ اوین منتقل شده است .
او در پیامی قبل از این واقعه و در پی قطع کارت تلفن خود و محروم شدن از تماس با عزیزانش پیام زیر را ارسال کرده است .
مردم راست گفتار و راست کردار و دردمند ایران ،
صدایی که با صداقت و راستی بر علیه فریب و خدعه برخواسته ، نتیجه‌اش می‌شود قطع صدا ؟!
صدایی که به هیچ عنوان و هرگز برای منافع شخصی خودم و خانواده‌ام نبوده و این صدا ، صدای درد و رنج مردم است .
مگر ما و مردم چه گفته و چه می‌خواهیم جز مطالبه حقوق بنیادین انسانی و شهروندی‌مان ؟ مگر جز حق انتخاب و اعتراض خواسته‌ایم ؟
مگر غیر از دموکراسی و آزادی ، صلح و برابری برای همه ایرانیان گفته‌ایم ؟
مگر جز اعتراض علیه ظلم و بیداد بوده است ؟
مگر جز اینکه ای آن را برای همه ایرانیان پنداشته‌ایم ؟
اینها و رسانه‌های همهمه سازشان حتی از صدای ما هراس دارند که به گوش مردم نرسد .
برای فریب و ناکارآمدی و پنهان‌کاری فساد ، من را در زندان اوین در بند و بنابر گزارش بازجوی وزارت اطلاعات و دستور شعبه دیگرشان (بازپرسی ۲ رباط‌کریم) ، تمامی تماس‌های تلفنی مرا حتی با خانواده قطع کرده‌اند ، اگر من محکومم و جرمی مرتکب شده‌ام و شما پاک و مبرا و شفاف هستید ، پس دلیل اینهمه ترس و واهمه و قطع صداها چیست ؟
و چرا از مردم پنهان می‌کنید ، آیا حرفی برای گفتن باقی مانده است ؟! ما پشتوانه و رسانه‌ای جز مردم و رسانه‌های مردمی نداریم.
یاشار تبریزی / زندان اوین
شنبه ۲۲ام امرداد ۱۴۰۱