«به نام قلم که فکرت از او جان یافت»
انسان قرن‌ها است می‌کوشد از سیاه‌چال و ظلمات نادانی جدا گشته و سرانجام در دامان تعلیم بیاساید و اینگونه کاروان انسانیت را به بارگاه سعادت رهنمود شود. خوشا آن جامعه‌ای که از چشمه زلال علم سیراب شد و از شاخه‌های آن مدنیت شکوفا شود. فرهنگیان ایران سال‌ها است رخت مشقت بر تن و جسم‌شان را بر سر زمین تعلم خسته کرده‌اند، به امید آنکه برای نسل‌های آینده متاعی بجای گذارند که به واسطه‌اش بنای فرهنگ و تمدن این سرزمین بر علم و عقلانیت بنا شود. اما بسی جای افسوس است که فعالیت‌های صنفی معلمان خوش‌آوازه را با انواع خدعه‌ها به داستان‌هایی کذایی پیوند می‌دهند تا ندای حق را در نطفه خفه سازند.
معلمان دلسوز دیواندره آقایان هیوا قریشی، امیدشاهمحمدی، پرویزاحسنی و کاوه محمدزاده آنچنان شریفند که سال‌ها تعلیم در مناطق محروم از آنها چهره‌هایی مردمی و محبوب آفریده است. اما پس از آن همه جوانمردی و خیر اندیشی اینک کنج زندان را آشیان‌شان کرده‌اند. معلمان نامبرده در کنار همکاران‌شان خواستار:
۱- رفع تبعیض آموزشی و اجرای اصل ۳۰ قانون اساسی
۲- لغو پولی سازی آموزش و کالایی نمودن آن
۳- ایمن سازی فضای آموزشی
۴- اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری
۴- ایجاد رویه قابل سنجش و صحیح در گزینش معلم
۵- بر خورداری از حق تشکل یابی و فعالیت صنفی بر اساس قانون
۶- اجرای قانون رتبه‌بندی
۷- عدم تحقیر شهروندان و پرهیز از برچسب‌زنی به جهت فعالیت‌های مدنی و قانونی
بوده‌اند و خواسته‌هایشان را پیرو اصول ۲۶ و ۲۷ و در کمال مدنیت به گوش مسئولین رساند‌ه‌اند. بسی جای تاثر است که چنین بارقه‌های انسانیت قریب به ۴۰ روز است که روز را پشت میله‌های زندان به شب گره می‌زنند و خواب به چشم خانواده‌شان حرام گشته است. خانوادە‌ی معلمان زندانی بی‌امان کوشش نمودە و در این مسیر با مسئولین بی‌شمار صحبت کرده‌اند. فرهنگیان و خانواده این معلمان از تمام توان عقلانی استفاده کرده‌اند و خواستار آزادی همکاران بوده‌اند. اما کسی پاسخگو نبوده و نیست.
بدین وسیله فرهنگیان شریف دیواندره روز سه‌شنبه مورخ ۴ مردادماه ساعت ۱۰ صبح جلوی اداره آموزش و پرورش گِرد هم می‌آیند و مراتب نارضایتی خود را از ادامه بازداشت فرهنگیان این شهرستان اعلام می‌دارند و لازم به یادآوری است که فرهنگیان و خانواده زندانیان پیشتر کوشیده‌اند از تمام ظرفیت‌های کلامی و قانونی استفاده کنند، اما هیچ دری به رویشان باز نشد و لذا بانی وضع موجود را دستگاه قضایی و امنیتی باید دانست.
فرهنگیان شهرستان دیواندره امیدوارند که معلمان زندانی تا تاریخ مقرر سه‌شنبه ۴ مرادماه آزاد شوند و فراخوان مذکور ملغی گردد. در صورتی که روند بازداشت ناعادلانه فرهنگیان این شهرستان تداوم یابد، خانواده زندانیان و همکاران‌شان در این شهرستان کنش‌های میدانی دیگر را پی خواهند گرفت.
فرهنگیان همواره از زبان گفتمان استقبال می‌کنند و بر این باورند که تکلم عقل‌مدار بر هر شیوه‌ای ارجحیت دارد.
انجمن صنفی معلمان کردستان (دیواندره)
۳ مردادماه ۱۴۰۱
