بنام خداوند جان و خرد
خبر آزار جنسی هفت (یا هجده!) دانش آموز دختر توسط معلم ۵۵ ساله، شوک آور و بسیار تاسفبار بود.
این اتفاق تلخ که در شهرستان فردوس خراسان جنوبی روی داده، نه تنها فضای عمومی و اجتماعی ایران بلکه جامعهی معلمان کشور را نیز به شدت متاثر و عصبانی کرده است. گرچه در سکوت خبری و در مرحلهی برگزاری دادگاه بدوی، مجرم به ۵ سال زندان و دو سال تبعید از شهر محکوم شده، اما با شکایت مجدد یکی از والدین، پرونده به شعبهی تجدید نظر ارجاع شده و در حال بررسی مجدد است.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن محکومیت شدید این رخداد تلخ، از مسئولان قضایی، خواستار رسیدگی سریع، قاطع و بدون ملاحظات مرسوم در قوه قضائیه شده و خواهان محکومیت شدید فرد خاطی است.
اما
۱- سالهاست که کانونها و انجمنهای صنفی معلمان، کارشناسان آگاه و دلسوز، مدافعان حقوق کودک و بسیاری از خانوادهها، خواهان گنجاندن آموزشهای مربوط به آگاهیهای جنسی و مراقبتی در محتوای درسی دانشآموزان، متناسب با سن و رشد جسمی و عقلی آنان است؛ آموزشهایی که منجر به خود مراقبتی کودکان و نوجوانان و هشیاری خانوادهها در برابر افراد مجرم یا بیمار میشود و کودکان معصوم را از آسیبهای جسمی و مخصوصا روحی محافظت میکند. اما پاسخ به این درخواستها ندیدن و نشنیدن و اصرار بر گسترش نگاه دگم ایدئولوژیک در کتابهای درسی و بی توجهی به نیازهای واقعی دانشآموزان بوده است.
۲- بیش از ۴۰ سال است که از مهمترین شاخصهای ورود شغل معلمی، عبور از گزینشهای سفت و سخت ایدئولوژی حاکمیت میباشد. گزینشهایی که عموما باعث اظهارات دروغ و متوسل شدن به ریا و گسترش آن در هنگام مصاحبه و بعد از آن شده است.
آیا بهتر نیست به جای چنین شیوههای ناکارآمد، قرون وسطایی و تحقیرآمیز، با کمک گرفتن از روانشناسان و #متخصصان، در طول مراحل پذیرش و ورود، داوطلبان تحت بررسیهای تخصصی قرار گیرند تا جلوی ورود افراد بیمار یا مجرم برای تصدی حرفه ی معلمی گرفته شود؟
چرا در آموزشهای دوران تربیت معلم نباید نومعلمان تحت آموزشهایی قرار گیرند که علاوه بر این که آنان را با مختصات رشد جسمی و جنسی دانش آموزان آشنا میکند داوطلبان را در جریان یادگیری #حقوقآموزشیومدنیدانشآموزان قرار دهد و احتمالا جلوی برخی از خطاها و جرمهای خواسته و ناخواسته گرفته شود؟
یکم تیرماه ۱۴۰۱