بنابر گزارش ارسالی به کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی ، در پی بروز حال نامساعد یکی از زندانیان جرایم عادی به نام فخرالدین اسدی و مراجعه او به بهداری آن واحد و اعلام شکایت از وضعیت نا مناسب جسمانی خود،پزشک معالج زندان ضمن بی احترامی به نامبرده ادعا می‌کند که زندانی بیمار تمارض کرده است و به همین دلیل نیز او را از بهداری بیرون می راند و در مراجعات بعدی به بهداری زندان مجددا با چنین واکنشهای غیر مسئولانه و ضد انسانی مواجه می‌شود تا اینکه زندانی یاد شده در اثر عدم رسیدگی های پزشکی دچار سکته مغزی و لمس شدن نیمی از بدن خود میگردد به طوری که مدت مدیدی در بخش icu بیمارستان لقمان بستری میگردد.
وضعیتی که برای این زندانی بوجود آمده به صورت مکرر در این زندان رواج دارد به طوری که بی اهمیتی و بی تفاوتی مسئولان بهداری به جان و سلامتی زندانیان موجب آمار بسیار بالای فوتی هایی میگردد که اگر در مورد آنان اقدامات درمانی به موقع انجام میگرفت،مسلما آنها هم اکنون در قید حیات بودند.
فساد مسئولان بهداری و پزشکان معلاج زندان تهران بزرگ بقدری بی شرمانه و وقیحانه شده است که نه تنها در مورد بیماران واقعی که نیاز به اقدامات درمانی دارند به وظایف خود عمل نمیکنند،بلکه ضمن تبانی با زندانیان خلافکار و وارد کنندگان مواد مخدر صنعتی و سنتی به داخل زندان،موجب تسهیل در وارد شدن مواد مخدر به زندان می‌شوند و بهره مالی هنگفتی را کسب می‌کنند،بدین صورت که با پرونده سازی های صوری برای زندانیان بزهکار موجبات اعزام آنان به بیمارستان‌ها را فراهم می آوردند و زندانیان یاد شده نیز پس از عزیمت به مراکز درمانی،بسته های مواد مخدر را از بستگان خود دریافت و بصورت بلع یا جاسازی آن در مقعد خود اقدام به وارد نمودن مواد افیونی به داخل زندان می‌کنند و درصد قابل توجهی از منافع مالی خود را به پرسنل بهداری و آن دسته از پزشکانی پرداخت می‌کنند که در این پروسه آنان را حمایت نموده اند.
همچنین فرهادسلمانپورظهیر که بیش از دو سال است که بدلیل شکستگی در ناحیه ستون فقرات خود رنج میبرد و بیش از پنج فقره دستور قضایی از دادیار دایره نظارت بر زندانیان سیاسی جهت اعزام به بیمارستان دارد،اما همواره با کارشکنی ماموران حفاظت اطلاعات زندان از اعزام به بیمارستان و اقدامات درمانی محروم مانده است در حالی که زندانیان بزهکاری همچون سید احمد سجادی،اصغر لطیف و محمد خدابنده لو و بسیاری دیگر بدلیل تبانی و روابطی که با پرسنل بهداری زندان دارند در اکثر ایام هفته با اعزام‌های بی دلیل به بیمارستان های مختلف اقدام به وارد کردن مواد مخدر افیونی می‌کنند و ضمن تباه ساختن سرنوشت مصرف کنندگان،سودهای مالی نجومی برای خود و پرسنل بهداری زندان تهران بزرگ کسب می‌کنند.
محرومیت از دارو و درمان مصداق شکنجه میباشد. برخورداری از خدمات پزشکی و دسترسی به دارو از حقوق اولیه هر زندانی میباشد.