حق آزادی اعتصاب و تجمع برای کارگران و هر نیروی کارمزدی بدون هیچ محدودیتی ، مثل حق نفس کشیدن است

هر گونه ممانعت و سرکوب آن محکوم است .

حکومت با همدستی همه سرمایه دارن و کارفرمایان و پشتوانه قشون و گلوله جنگی و زندان ، وقیحانه ترین دستبرد به دسترنج کار و سُفره نان و داشته های طبقه کارگر و مردمان زحمتکش را دارند به پیش میبرند .
کارگر و معلم و پرستار و راننده و خدماتی و…..هر نیروی کارمُزدی این حق را دارند که در دفاع از مزد و زندگی و انسانیت شان و در پاسخ به گستاخی مسئولین در غارتگری زندگیشان تجمع واعتصاب کنند و از هر تعرض و دست درازی مصون باشند !
هر کجا و به هرمیزان این حق را از کارگران و معلمان و….بگیرند بهمان درجه جامعه را به عقب سوق داده اند.
شما دولت/ حکومت و کارفرماها نمیتوانید هر وقت دلتان خواست و سودتان کم شد و یا جائی گّند زدید و یا برای فلان مصلحت سیاسی تان بیائید دست در جیب و سفره کارگر و معلم و بازنشسته و همه مردم بکنید!
شما خودتان مجری بزرگترین “اعتصاب های غیر انسانی” هستید و هر جا منفعت پولی و مافیائی تان اقتضا کرده هزاران کارخانه را تغییر کاربری داده و درشان را تخته و صدها هزار خانوار را بیکار و بدبخت کرده اید .
هر جا منفعت سیاسی داشتید ، سرمایه ها و ثروت این جامعه را که باید خرج آب و نان و خدمات عمومی این مردم شود از چرخه منفعت و معیشت مردم برداشته اید برده اید خارج برای منفعت های جدا از منافع مردم هزینه کرده یا خرج سورو سات جریانات و کسانی کرده اید که علیه منفعت مردمانشان هستند و دارند مزاحم زندگی شان میشوند ، آنوقت تا کارگر و معلم و پرستار و بازنشسته نیرویشان را بیرون میآورند و اعتصاب یا تجمع میکنند که مُزد و حق گرو گرفته وغارت شده شان را بگیرند به بهانه مسخره “منافع ملی” قشون سرشان میریزید یا ” تئوری توطئه ” راه میاندازید !
حق اعتصاب یک دستآورد تثبیت شده بین المللی وظرف اعتراضی رسمیت یافته طبقه کارگر/کارمزدی برای دفاع از منفعت معیشت و موقعیت ش در روابط “کار و سرمایه ” است و هیچ کارفرما و حکومتی حق ندارد و نمیتواند با قانون قرون وسطی و”رویکرد زور” سلب ش کند !
اعتصابات و اعتراضات نیروی کارمزدی و مردمان زحمتکش ، سیمای غالب و هر لحظه این وضعیت نفرت انگیز است.
کارگران ، معلمان و بازنشستگان با فراخوان ها دارند رسمی بودن اعتصاب و اعتراض و تجمعشان را چشم در چشم مردم به میدان میآورند و اعلام میکنند که مسبب همه این مصائب و بدبختی شان نهادهای مرتبط و متصل به حکومت است، و نه تنها باید مسئولیت اقدامات شان را گردنشان گذاشت که دست درازی و دخالت و هر تعرضی به اعتصابات و اعتراضات مصداق جرم سازمانیافته است.

همه اقدامات سرکوب و بازداشت و سناریو سازی و طرح های سوخته برای اتهام زنی، قادر به عقب راندن و منکوب ساختن طبقه کارمزدی و مردمانی که برای معیشت و تغییر وضع موجودشان به جدال آمده اند نخواهد بود.

دیگر خشم ها فرو خورده نیست ، فریادهای رسائی ست که میلیونها پا در آورده و دارد بی لکنت فریاد حق خواهی سر میدهد.

شورای بازنشستگان ایران