دردهه اول پس از انقلاب ، تقریبا اکثریت مردم زحمتکش به حاکمیت اطمینان واعتماد داشتند. سختی های زندگی را به جان خریدند تا حکومت خواسته هاوامیدهایی را که برای آن به پا خاسته بودند ، را بر آورده کند.
حاکمیت از این اعتماد مردمی آن چنان سوء استفاده کرد به طوری که هرکسی کمترین اختلاف نظری با نظام داشت را با برچسب هایی چون ضدانقلاب ، مفسدفی الارض ، طاغوتی ویا جاسوس آمریکا، انگلیس ، اسراییل وشوروی سرکوب می کرد.
حکومت با ایجاد رعب و وحشت وبا همین برچسب ها هرگونه اعتراض حق طلبانه ای را در محیط های کار ( کارخانه ها ، دانشگاه ها ، مدارس ،بیمارستان ها و اداره ها….) توسط عوامل خود در نطفه خفه می کرد.
با گذشت زمان حکومت نشان داد که نه می تواند ونه می خواهد به مطالبات مردم پاسخ دهد درنتیجه وجهه خود را از دست داد ودیگر از اعتماد واطمینان سالهای اول انقلاب خبری نبود ونیست.
درچنین شرایطی اعتراضات خیابانی بارها در شهرهای مختلف کشور شکل گرفته وادامه دارد( هرچند حکومت آن ها را کار اشرار وعوامل خارجی می داند!) .
اعتصابات کارگران ، معلمان ، کادر درمان وکارمندان هر روز بیشتر گسترش پیدا کرده ودرکنار سرکوب همیشگی ، درچند ماه گذشته حاکمیت به جای پاسخ به خواسته های کارگران ومعلمان تعداد زیادی از فعالان را دستگیر وبازداشت کرده است.
دراین رابطه ، حکومت برای رهایی از استیصال چندین ساله خود دست به نمایش نخ نما شده ومضحکی زده است وتلاش دارد با سلاح زنگ زده ی دهه اول انقلاب این فعالین را عوامل وجاسوسان کشورهای بیگانه معرفی کند.
دراین راستا صدا وسیما مثل همیشه وارد میدان می شود وبا وقاحت تمام تلاش می کند به اشکال مختلف این طرح را به خورد مردم دهد حال آنکه مردم حتی حقیقتی که از صدا وسیما مانند(ماست سفید است ) پخش شود را با شک وتردید می پذیرند.
ارتباط واعتماد بین فعالین صنفی با همکاران خود به قدری تنگاتنگ واز روی آگاهی وشناخت کامل می باشد که هیچ نیرویی نمی تواند به آن خدشه ای وارد وموجب تفرقه بین آنان شود و وقتی یک برنامه آبکی تلویزیونی تلاش می کند این فعالان را جاسوس معرفی کند! کسی این خزعبلات تکراری را باور نمی کند.
همانگونه که حاکمیت نتوانست درتخریب شخصیت فعالینی چون اسماعیل بخشی وسپیده قلیان با تمام آن شکنجه ها موفقیتی کسب کند، در رابطه با این فعالین بازداشت شده نیز تیرش به سنگ خواهد خورد.
اسماعیل گرامی
کارگر بازنشسته
زندان تهران بزرگ
۱۴۰۱/۰۳/۰۴
