آموزش بین‌الملل، فدراسیون جهانی معلمان، دستگیری فعالین تشکلهای صنفی معلمان در ایران را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان است.
سرکوب هدفمند علیه معلمانی که از دانش‌آموزان، جامعه و حقوق خود به عنوان فعالین اتحادیه های صنفی دفاع میکنند، باید پایان یابد.
ما دستگیری های غیرقابل توجیه ده ها معلم در شهرهای مختلف در روز اول ماه مه را محکوم می کنیم، روزی که برای تجلیل و گرامیدشت کارگران در سراسر جهان است. ما همچنین خواستار توقف بازداشت و آزار و اذیت کسانی هستیم که به طور مسالمت آمیز از آزادی همکاران خود دفاع می کنند.
مقامات مستاصلانه تلاش میکنند تا اعتراضات مسالمت آمیز اتحادیه های صنفی کارگری را بر سر دستمزدهای پایین معلمان، بودجه ناکافی آموزش و زندانی کردن معلمان سندیکایی متوقف کنند.
این دستگیری ها و بازداشت ها نقض آزادی تشکل، حق تشکل و آزادی بیان است.
ما خواستار آزادی و رعایت کامل حقوق انسانی فعالین بازداشت شده هستیم:
اسکندر لطفی (کانون صنفی معلمان مریوان و سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران)
رسول بداقی (کانون صنفی معلمان اسلامشهر و نماینده کانون صنفی در شورای هماهنگی)؛
محمد حبیبی (سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران)؛
جعفر ابراهیمی (کانون صنفی معلمان تهران، بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران)؛
علی اکبر باغانی (عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران)؛
محسن عمرانی (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
محمود ملاکی (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
رضا امانی فر (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
اصغر حاجب (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
هادی صادق زاده (اکانون صنفی معلمان مشهد)؛
شعبان محمدی، (کانون صنفی معلمان مریوان) در ۱۱ مه ۲۰۲۲ بازداشت شد؛
.
مسعود نیکخواه (کانون صنفی معلمان مریوان).
ما همچنین فراخوان اتحادیه‌های آموزش و پرورش در سراسر جهان را برای آزادی اسماعیل عبدی، که در حبس به سر می‌برد و از اول ماه مه اعتصاب غذا را آغاز کرده است، یکبار دیگر تکرار میکنیم. او تا سال ۲۰۳۱ به اتهامات واهی محکوم به حبس است. حبس طولانی مدت و بدرفتاری در زندان سلامت او را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. خانواده اسماعیل (همسر، دو دختر و پسر وی) توسط نیروهای امنیتی مورد اذیت بوده اند و قربانی این وضعیت شده اند و در شرایط ناامنی قرار دارند.
آموزش بین‌الملل از دولت ایران می‌خواهد:
بدون قید و شرط تمام اتهامات علیه فعالین سندیکایی زندانی و مدافعان حقوق انسانی در ایران را لغو کند.
به حقوق معلمان و کارکنان آموزش و پرورش برای سازماندهی و آزادی تشکل و آزادی بیان از جمله حق تجمع مسالمت آمیز بدون ترس از مداخله مقامات احترام گذاشته و این حقوق را رعایت کند.
گفتگو با تشکل های نماینده معلمان و کارکنان آموزش و پرورش در مورد مسائل مربوط به سیاست آموزشی و معلمان را نهادینه کند.
به حقوق و حریم خصوصی اعضای خانواده رهبران و فعالین زندانی احترام گذاشته و امنیت و سلامتی آنها را تضمین کند.
