از وسعتِ پندِ قلمت می ترسند
از اوجِ سَهندِ قلمت می ترسند
کوتاه نظرهای شبِ جنگ،مدام
از بُرد بلندِ قلمت میترسند
🔸در آستانهی بزرگداشت مقام و منزلت معلم، طی یک اقدام دور از انتظار با چراغ سبز حاکمیت توسط نیروهای امنیتی، فعالان صنفی سراسر کشور مورد یورش قرار گرفتند. گستردگی و سبعیت برخی برخوردها به حدی بود که میتوان آن را با حملهی وحشیانهی پلیس در سال ۱۳۴۰ و به خون غلتاندن معلم شهید خانعلی قیاس نمود. شرم بر کسانی باد که با چنین اعمال بیشرمانهای به جای تکریم مقام معلم در هفتهای که به نام معلم نامگذاری شده است؛ درجهی وقاحت را به نهایت رساندند.
🔸بدون شک چنین برخوردهای وحشیانهای که در اکثر شهرهای ایران صورت گرفت را میتوان در امتداد پروژهی سرکوب، ارعاب و تهدید فعالان صنفی دانست که با گسترش و تقویت جنبشهای صنفی دو دههی اخیر قوت گرفته است و اینک به بلوغ رسیده است و به هیچ عنوان متوقف شدنی نیست. ولی متاسفانه حاکمیت در خیال خام خود و با روشهای منسوخ شدهی تکراری تلاش در خاموشی و به سکوت کشاندن خشم خفتهی معلمان شریف دارد.
🔸حملهی شبانه و شکستن قفل درب منزل فعالان و یورش نیروهای امنیتی به حریم شخصی افراد مصداق بارز تجاوز به حریم خصوصی است که نه تنها یادآور برخوردهای دوران بربریت است بلکه مخالف نص صریح قوانین مدنی است.
🔸همانگونه که بارها تکرار کردهایم جنبش صنفی قائم به فرد نیست و این قبیل تهدیدها و بازداشتهای غیر قانونی و غیر مدنی هیچ خللی در مسیر حق طلبی جنبش صنفی معلمان به وجود نخواهد آورد. رشد و بالندگی این جنبش از جایی آشکار میگردد که هر روز در گوشهای از ایران زمین جنبش صنفی با پایفشاری بر حقوق حقهی خود نضج میگیرد و پرچم عدالت طلبی از هر کوی و برزن بلند گردیده است. آری کارد به استخوان رسیدهها در اثر سیاستهای نابخردانهی حاکمیت روز به روز بیشتر میشوند. اینک جنبشهای عدالتطلبانه در ایران به نقطهی غیر قابل بازگشت رسیده است و این جنبشها به خاموشی نخواهند گرایید و روز به روز فروزانتر خواهند شد.
🔸انجمن صنفی معلمان فارس ضمن محکومیت شدید چنین بازداشتها و برخوردهای قرون وسطایی، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی بازداشت شدگان فعالان صنفی جامعهی فرهنگیان است. همچنین احضار گستردهی فعالان صنفی یک روز قبل از تجمع با شکوه فرهنگیان در روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ و مطابق با اصل ۲۷ قانون اساسی با هدف تهدید و ارعاب فعالان را برنمیتابیم. در پایان هشدار میدهیم چنین برخوردهایی چنانچه در گذشته شاهد بودیم خشم روز افزون فرهنگیان را به دنبال خواهد داشت. خشمی که در تجمعات چند ماههی اخیر نمود یافت و خود را عریانتر از پیش عیان ساخت. بیش از این آزادی و آزاده جانان را به بند نکشید و تا بیشتر از این آبروی عدالت و قضاوت را از بین نبرده اید دست از احکام ظالمانه و نا عادلانه خود بردارید . بدون شک آینهی تاریخ، تصویر و فرجام چنین برخوردهایی را با وضوح کامل نمایان میسازد. باشد که دل عبرت بین ایوان مدائن را آینهی عبرت بداند.