پیرو بیانیه‌ی خانه سینما، لازم است درخواست مندرج در بیانیه «زنان سینماگر علیه خشونت جنسی» که به امضای بیش از سیصد زن دست اندرکار سینما رسیده، شفاف گردد: هدف تشکیل یک نهاد مستقل از مناسبات داخلی خانه سینما (شامل حقوقدان، روانشناس ، متخصص حوزه جنسیت، متخصص مدیریت منابع انسانی، متخصص حوزه خشونت جنسی و سینماگر) است.
این نهاد می بایست:
1) از وابستگی و پیوند با روابط قدرت موجود در فضای سینمای ایران دور باشد.
2) تمام اعضای این نهاد میبایست در حوزه ی خشونت جنسی آموزش موثر و قابل ارزیابی دیده باشند.
۳) این نهاد با اکثریت مطلق از زنان تشکیل شود.
۴) این نهاد از طریق رای گیری جمعی و دموکراتیک فعالیت کند.
۵) این نهاد برای همه زنان در صنعت سینما در دسترس باشد.
آنچه خانه‌ای سینما در بیانیه‌ای خود به عنوان «راهکار» بیان کرده با چنین ساختاری در تضاد قرار دارد.
چرا که در چهارچوب خانه سینما اعضای تصمیم گیرنده ، که اکثرا در پست‌های بالای مدیریتی خانه سینما هستند، منتخب خود خانه‌ی سینما هستند که «استقلال» لازم به این منظور را زیر سوال می‌برد چرا که منافع آنها درگیر روابط قدرت موجود در ساختار خانه سینما خواهد شد. ثانیا این اعضا برای مقابله با خشونت های جنسی آموزش لازم را ندیده اند و سیستم موجود در دسترس همه زنانی که با پروژه های سینمایی سرو کار خواهند داشت; نیست.
در آخر، برخی از این افراد هم تا به امروز روایت زنان سینماگر را فعالانه سرکوب کرده اند و معتقدند این امور را باید پشت درهای بسته حل و فصل کرد.
با این توضیحات اعلام می‌کنیم که در پیشنهاد مطرح شده در بیانیه خانه‌ای سینما در واقع ما با تکرار همان روال ناکارآمد رسیدگی به این خشونت‌ها تا امروز مواجه هستیم که برای تغییر آن تلاش خواهیم کرد.
