اگر بخواهیم وضعیت را کوتاه و روشن توضیح دهیم طرح همین یک جمله کافی است:
«جان سپیده قلیان هنوز در خطر است»
پس از همه گیر شدن امیکرون در بند نسوان زندان اوین، سپیده هم به این ویروس مبتلا شد اما روشن است که با شدتی بیش از حد معمول تن سپیده در تبعید ها و اعتصاب غذا ها و فشارهای مداوم این چند ساله و با وجود بیماری های زمینه ای درمان نشده، چنان ضعیف و مقاوم شده است که حتی یک سرما خوردگی می‌تواند او را از پا بیاندازد. تبعات امیکرون باعث شده است که بدن سپیده به دلیل اختلال در سو هاضمه، اولاً آب و غذای چندانی نپذیرد و دوما تمام آنها را دفع کند.
دمای بدن هم هنوز به حالت عادی برنگشته و ضعف و بی حالی و زردی چهره از دور هم معلوم است.
به همین دلیل، با کمک وکیل پرونده جناب آقای رئیسیان برای گرفتن مرخصی استعلاجی که حق بدیهی و مسلم زندانی با وضعیت سلامتی مخاطره‌آمیز است ، اقدام کردیم، پس از تلاش و اصرار فراوان، قاضی پرونده که با ارجاع به مرخصی پیشین مدعی بوده سپیده استحقاق مرخصی را ندارد و از خطوط قرمز عبور کرده است، در نهایت پذیرفت که پای برگه ی مرخصی را امضا کند.
ماراتون ادامه داشت از یافتن وثیقه تا پیدا کردن کارشناس و طی کردن کارهای اداری، همه با هم انجام شدند و در لحظه آخر گفتند که مرخصی نمی‌دهند، به همین سادگی جان سپیده و امید های خانواده، گروگان دستگاه قضا شد تا بتوانند نشان دهند که قدرتمندند.
قدرتمندانی که افشاگری در مورد شکنجه و آزار و اذیت زنان در زندان بوشهر را خط قرمز می‌دانند و ذره ذره آب شدن سپیده در زندان را قدرت.
در آستانه روز جهانی زن، جان سپیده ما هنوز در خطر است…
