سه شنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۰، جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت در پیامی با مردم اوکراین و جنگشان برای صلح و آزادی، اعلام همراهی و همدلی کردند.
متن کامل نامه؛
همدلی با مردم اوکراین در جنگشان برای صلح
آنجا که عشق غزل نیست که حماسه‌ایست، هر چیز را صورتِ حال باژگونه خواهد بود: زندان باغِ آزاده مردم است و شکنجه و تازیانه و زنجیر نه وهنی به ساحتِ آدمی، که معیارِ ارزش‌های اوست. و آن که چوبه‌ی دار را بیالاید با مرگی شایسته‌ی پاکان به جاودانگان پیوسته است.
و آنجا که صلح طلبی هراس و ترس از جنگ و مصائب آن نیست و صلح به شعاری توخالی تبدیل نشده است. بلکه نیازی است واقعی. شیفتگان صلح و آرامش مصمم ترین رزم آوران مقاومت هستند.
مردم اصلی ترین تعیین کنندگان سیاستهای جهانی اند و نه دولتها. مقاومت، پایداری و رزم آوری جهت تعادل قوا را تعیین میکند و نه سلاح اتمی، بالستیک یا استمالت و مماشات.
مردم اوکراین نیازمند صلح، آرامش و البته آزادی در کشور خودشان هستند. این نیازمندی به صلح و آرامش آنقدر جدی و حیاتی است که وقتی پوتین که هیچ درکی از توانمندی مردمی ندارد، هیچ راهی را برای آنها باقی نمی گذارد، مردم اوکراین با تمام قوا برای آن صلح و آرامش می جنگند و این مفهوم صلح طلبی و نیاز به آن است و نه ترس و هراس از جنگ که اراده ها را صیقل می زند.
صلح طلب واقعی با چشمان گریان سلاح بر دوش برای حفاظت و استقرار صلح از فرزند و همسرش جدا می شود تا از آنچه که دارد دفاع کند. نماینده مجلس هم به جای سخن پراکنی از صلح به مقابله با دشمن صلح می شتابد و کارخانه آبجوسازی به کارخانه تولید کوکتل مولوتوف تبدیل می شود.
آری آری وقتی صلح شعار توخالی نیست هر چیز را بصورت حال باژگونه خواهد بود. وقتی مردمی در برابر متجاوز جرار می ایستند به اوکراین تبدیل می شود.
مردم اوکراین ایستادند و جنگیدند. برای صلح و آرامش. نه فقط برای اوکراین، بلکه برای همه اروپا و جهان. تا امثال هیتلر و کاریکاتورش پوتین، هوس به اسارت گرفتن ملتها را در ذهن نپرورانند.
کاری که انگلستان در جنگ جهانی دوم کرد، امروز اوکراین برای اروپا و همه جهان می کند.
دموکراسی آنقدر ارزش دارد که باید برای آن جنگید. چه چیز بالاتر از صلح و حاکمیت واقعی مردمی است. و چه خوب واحد برزگر
اسفند ماه ۱۴۰۰
