این تجمع بزرگ به درخواست شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران شکل گرفته بود.
تجمع معلمان در شیراز در حالی مورد یورش نیروهای امنیتی قرار گرفت که معلمان با شعار “هم عبدی هم فتحی آزاد باید گردد” خواهان آزادی معلمین زندانی بودند. در ابتکاری دیگر در مریوان دانش آموزان و دانشجویان به اعتراضات معلمین پیوستند و با حمایت از خواسته های معلمان خواستهای خود را نیز مطرح کردند.
نکته مهم این تجمع اعتراض بحق معلمان در مورد سر هم بندی رتبه بندی معلمان، حمایت از تمامی کارگران و حقوق بگیران، حمایت از بازنشستگان، اعتراض به عدم کیفیت آموزش و پولی شدن آن، اعتراض به امنیتی شدن فعالیتهای صنفی در ایران و در خواست آزادی معلمان زندانی و برگشت ایشان به کلاسهای درس بود.
در یکی از بندهای قطعنامه پایانی این تجمع آمده است؛
شورای هماهنگی ضمن استقبال از آزادی رسول بداقی انتظار دارد حاکمیت به رفتارهای امنیتی با معلمان ایران پایان دهد.اسماعیل عبدی پس از اتمام ۶ سال زندان یک سال است که زندان ۱۰ ساله خود را می گذراند و در انتظار اعاده دادرسی است.ما خواهان مختومه شدن پرونده او و منع تعقیب وی هستیم. در اقدامی عجیب عزیز قاسم زاده سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان گیلان بدون اخذ ضرورت آخرین دفاع در دادسرا پرونده اش به دادگاه رفت.ما ضمن اعتراض به این رویه غیر حقوقی و شگفت انگیز خواهان مختومه شدن پرونده او و منع تعقیب او در دادگاه هستیم. همچنین به حکم صادره ۷ ماه زندان تعزیری لطیف روزیخواه عضو هیات مدیره کانون صنفی فرهنگیان آذربایجان شرقی و صدور حکم جزای نقدی سنگین و ممنوعیت علیه محمود ملاکی عضو ارشد کانون صنفی فرهنگیان بوشهر و یک‌سال حبس علیه علی‌اصغر امیرزادگان اعتراض داشته و خواهان آزادی یعقوب یزدانی و محمدرضا رمضان‌زاده از اعضای هیات مدیره انجمن صنفی فرهنگیان استان خراسان شمالی و مهدی فتحی از فعالان صنفی استان فارس هستیم.
حکم دادگاه آقای محمدفلاحی دبیرکل کانون صنفی معلمان تهران باید لغو گردد و پرونده‌سازی علیه جعفر ابراهیمی ، غلامرضا غلامی و روح‌الله‌‌مردانی و احضار فعالان صنفی متوقف گردد و باید رسول بداقی و محمدحبیبی به کلاس درس برگردند.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی از خواسته های بحق معلمان و تمامی فعالین کارگری در ایران حمایت کرده و خواهان آزادی فوری تمامی معلمان زندانی از زندانهای ایران است. در پایان باید ذکر شود که جای معلم زندان نیست و برخورد امنیتی با فعالین صنفی کارگری و معلمان نشانگر بن بست حکومتی است که خواهان استثمار و بهره کشی از کارگران است.
