روز چهار شنبه گزارشی مبنی بر اعتصاب غذا در زندان ارومیه منتشر شد. بر اساس این گذارش ؛ چهل و هفت تن از زندانیان بند سیاسی زندان ارومیه، در چهارمین روز اعتصاب غذای خود به سر می برند.
این درحالی است که، با گذشت چهار روز، مسئولان زندان نسبت به مطالبه آنها بی توجه هستند. رئیس زندان روز دوشنبه با مراجعه به این بند، ضمن تایید خبر انتقال زندانیان سیاسی به بند جدید سعی در منصرف کردن آن ها از ادامه اعتصابشان داشت که با مخالفت زندانیان روبرو شد.
اعتصاب غذای این زندانیان در اعتراض به انتقال زندانیان سیاسی در این زندان به بند فوق امنیتی تازه ساخته شده ای است که فاقد امکانات لازم برای زندانیان میباشد.
این درحالی است که گزارشهای دیگری از این زندان نشان میدهد نحوه برخورد با اعتصاب غذا کاملا امنیتی است. بعنوان نمونه کیهان مکرم نبی پس از سه روز اعتصاب غذا در همین زندان به انفرادی منتقل شد، البته او روز جمعه ۲۶ آذر با وعده مسئولان زندان برای پذیرش خواسته هایش به اعتصاب غذای خود پایان داد و به بند عمومی بازگشت.
زندانهای ایران محل وقوع بدترین نوع شکنجه ها علیه زندانیان سیاسی هستند. تبعید زندانیان سیاسی مثل تبعید آتنا دائمی و یا مریم اکبری منفرد، استفاده از سلول انفرادی برای شکنجه افرادی که اعتصاب غذا میکنند مثل مورد کیهان مکرم نبی در ارومیه و یا محمد نجفی در زندان اراک را میتوان به عنوان نمونه هایی از این دست نام برد.
بر اساس گزارشهایی که از زندانهای ایران به دست کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی میرسد جا به جایی زندانیان در داخل زندان نیز از شکنجه هایی است که بر زندانیان تحمیل میشود چون زندانیان سیاسی را از امکانات اولیه زندگی محروم کرده و ایشان را مجبور به تهیه اقلام اساسی میکند و از نظر اقتصادی فشار مضاعفی برای زندانیان سیاسی وارد میکند.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی با محکوم کردن هرگونه شکنجه اقداماتی از قبیل جابجایی اجباری به بندهای فاقد امکانات، تبعید و استفاده از سلول انفرادی را مصداق بارز شکنجه میداند.
