مهدی مسکین نواز، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج طی نامهای نسبت به وضعیت همبندی خود، علی موسی نژاد فرکوش که از ۲۰ روز قبل در اعتصاب بسر میبرد، ابراز نگرانی کرده است. مهدی مسکین نواز در بخشی از نامه خود با اشاره به وضعیت بد جسمی، کاهش وزن شدید و نبض و فشارخون پایین این زندانی سیاسی می گوید که نامه نگاری و درخواست جمعی از همبندیان علی موسی نژاد فرکوش با رئیس زندان در خصوص اعزام به مرخصی این زندانی جهت درمان و انجام عمل جراحی نیز پاسخی در پی نداشته است.
متن کامل این نامه
“برگ برگ مرگ
تعهدات بین‌المللی در مقابل رفتار و خلق‌وخوی مردود و ناپسند دولت‌ها عامل بازدارنده می‌باشد و ضرورتی است که می‌بایست حکومت وقت مادامی‌که بر اریکه قدرت است بدان ملزم گردد یکی از آن ملزمات رعایت حقوق‌بشر است سال‌هاست که بسیاری از آسیب‌دیدگان و حذف‌شدگان تاکنون به انحای مختلف قربانی رفتارهایی شدند که جمهوری اسلامی رعایت حقوق‌بشر و حق شهروندانش را براساس حفظ منافع نظام تعریف و تبیین نموده که مصداق بارز چنین تعریف و استدلال بر نقض این حقوق حقه را هم در گذشته و هم‌اکنون در زندان‌ها جامعه و بیمارستان‌ها شاهد می‌باشیم.
اما در این یادداشت به زندان نگاهی می اندازیم مدت‌هاست که طبق اخبار و اسناد موجود شاهد یکه‌تازی مثلث سنگ‌انداز و پشت گوش انداز اجرای احکام نماینده امنیتی و دادیار ناظر بر زندان در خصوص محکومین و بازداشت‌شدگان با هر اتهامی می‌باشیم که نه‌تنها به آبگیرهای در مسیر تعامل و گفتمان سازنده بلکه به مانع های سخت و خشن تقابل و آزارگونه بر کرامت انسان و بیگانه با هر نوع تساهلی حتی در قبال زندانیانی که به رسیدگی پزشکی و درمانی و جراحی‌های ضروری نیازمندند بدل گردیده است.
علی موسی‌نژاد فرکوش که از تاریخ ۹ آذر ۹۹ محکوم به تحمل پنج سال حبس به جرم اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام گردیده مدت‌هاست که طبق نظر پزشکی قانونی به عارضه فتق هیاتال و نارسایی از دیورتیکل در روده‌ی بزرگ رنج میبرد و بارها و بارها خود مکاتبه و خانواده با مراجعه به دادگاه انقلاب اسلامی و دادسرای شهید مقدس ناحیه ۳۳ نظام «مقدس» جمهوری اسلامی که مدعی کرامت انسان و حقوق‌بشر اسلامی می‌باشد خواستار مرخصی اضطراری برای درمان و سروسامان دادن به زندگی که در معرض خطر است می‌باشد که تاکنون مورد موافقت قرار نگرفته است.
علی موسی نژاد فرکوش که در اعتراض به این بدعهدی و عدم رسیدگی به وضعیت جسمانی‌اش از مورخ ۲۵ تیر ۱۴۰۰ دست به اعتصاب غذا و دارو زده حدود ۲۰ کیلوگرم از وزن خود را از دست داده و درحال‌حاضر با نبض و فشارخون پایین به شصت و هفت کیلوگرم رسیده است. این در حالی است که با بحرانی‌تر شدن وضع جسمانی نامبرده در دهمین روز از اعتصاب غذای وی جمعی از هم بندیان ایشان در سالن ده با ارسال نامهای به الله کرم عزیزی ریاست زندان رجایی‌شهر خواستار رسیدگی به مطالبه به حقش در خصوص مرخصی اضطراری جهت درمان و جراحی شدند که حتی رییس وقت دستگاه غیرمستقل قضایی هم که طی هفته گذشته از زندان رجایی‌شهر بازدید نمود در جریان مشکل نامبرده قرار گرفت اما تاکنون هیچ اقدام مؤثری در این خصوص صورت نپذیرفت همان‌طور که طی ادوار گذشته شاهد آمد و رفت و تغییر رؤسای قوه قضائیه جمهوری اسلامی با وعده و وعیدهای خشک کرامات انسانی و قانون‌مداری در معارفه ها و برنامه‌ها بوده‌ایم شاهد موارد دردناک و تاسف‌باری چون مرگ وحید صیاد نصیری هدی صابر صدمات وارده بر سلامتی فعالینی چون آرش صادقی و یا عوارض ناشی از اعتصاب‌های طولانی می‌باشیم.
و شاهد پرپر نمودن متهمینی که عدم تحمل کیفرشان محرز و مشهود و حتی تأیید شده بوده و هستیم اما تا بهنام محجوبی، ساسان نیک‌نفس و یا مرتضی کارگر فرزند ذبیح‌الله متهم مهریه‌ای را از دست ندادیم قربانی شدن در بند و دلسنگی‌های نهادینه‌شده برایمان معنا و مفهومی واقعی پیدا نکرده‌اند و نخواهند کرد اگر موانع موجود از حقوق حقه بیماران را کنار نزنیم جان کلام آنکه حقوق‌بشر زمانی از کاغذ به عمل می‌گراید که دولت‌ها حقوق و بشر را مبنای سیاست‌گذاری خود قرار دهند که هر آنچه غیر از این در هر شکل و مدلی محکوم به شکست است این در حالی است که هر برگ برگ نظام‌های دموکراتیک قانون و اصل کرامت انسانی از شاکله‌های حاکمیت می‌باشند حال با این وضعیت در جمهوری اسلامی چگونگی خوانش جمهوریت پرسش اساسی است که دست‌مایه اراده جوانی بیست و پنج‌ساله و امضایش شده‌است که هر برگش بوی مرگ می‌دهد.
علی موسی نژاد فرکوش نیازمند همراهی و هم‌صدایی شماست تا صدایش خاطره نشده صدایش باشید.
مهدی مسکین نواز/ مردادماه ۱۴۰۰/ زندان رجایی شهر کرج.”