بنابر گزارش رسیده بدست کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، جان و سلامت زندانیان سیاسی بدلیل عدم آگاهانه وجود درمان و کیفیت پایین تغذیه، بهداشت و شرایط زیستی و بدنبال سیاست “حذف فیزیکی” زندانیان که چند سالی است توسط جمهوری اسلامی جایگزین سیاست اعدام زندانی سیاسی شده است، در خطر جدی قرار دارد.
یک منبع موثق از شرایط بسیار سخت و غیر انسانی زندانها که ابتلا به بیماریهای متعدد و مرگ تدریجی زندانیان را رقم میزند در گزارشی به کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی خبر داد.
وی در بخشی از صحبتهایش میگوید ” به راحتی میگویند اگر پول نداری بمیر!
آن هم نه یک مرگ آسان بلکه سوختن در این کوره های آدمسوزی”
در زیر این گزارش موثق را میخوانید؛
کوره های آدم سوزی خامنه ای
اینجا پول بده یا بمیر
بیشتر از ۲ ماه است که زندان به زندانیان بیمار دارو نمیدهد و عوامل بهداری میگوید: هر کس که پول دارد میتواند به خانواده اش بگوید از بیرون برایش داروها را خریداری کنند و به زندان تحویل دهد، زندان نمیتواند دارو تهیه کند.
رهبرشان میگوید: تحریم ها هیچ تأثیری نداشته و حتی باعث قویتر شدنشان هم شده.
اما آنچه میبینیم این است که حتی یک قرص پروفن و سرماخوردگی هم ندارند تا به زندانی بدهند.
سلولهای زندان رجایی شهر کولر ندارند و در این گرمای بسیار شدید، بسیاری از زندانیان دچار گرمازدگی شده اند، مگر کسانیکه ثروت زیادی دارند که البته این ثروت را از طریق کلاه برداریها و با اختلاس بدست آورده و نه از خودشان، فقط آنها میتوانند کولر داشته باشند و بقیه زندانی ها از گرمازدگی عذاب میکشند.
۸۰ درصد از زندانیان در این کوره های آدمسوزی مرگ قطره چکانی را تحمل میکنند.
این در حالیست که زندان موظف است داروی زندانیان را تأمین کند که نمیکند.
زندان موظف است خوراک زندانیان را تأمین کند، اما جیره زندان نه کافیست و نه کیفیت دارد.
شیر نمیدهند، میوه و سبزیجات نمیدهند.
زندانیان از کمبود ویتامین، کلسیم و پروتئین رنج میبرند، هرکس پول نداشته باشد از فروشگاه خرید کند، دچار سوتغذیه میشود.
زندان موظف به خرید دستگاه های کنترل دما و تهویه است، اما دستهای پشت پرده این پولها را ربوده اند، مثل بودجه خوراک و درمان، آنها آن را بالا کشیده اند و هیچ نظارتی نیست. به راحتی میگویند اگر پول نداری بمیر!
آن هم نه یک مرگ آسان بلکه سوختن در این کوره های آدمسوزی.
به مزدوران ۲۰:۳۰ و یا خبرنگاران خودفروخته بگویید اگر میتوانند یک روز را در این سلولها تحمل کنند.
یکبار هم که شده بجای تصویربرداری و تهیه گزارش از بند گربه های اشرافی یعنی اختلاسگران به بندهای عادی زندان رجایی شهر و تهران بزرگ بیایند، گزارش تهیه کنند و واقعیت را به مردم بگویند، البته با حضور چند خبرنگار مستقل و شریف.
نمیتوان آن هزینه های نگهداری زندانی را تأمین کنند اما بازجوهای بیشرف دا….. ۲۰۹ فقط منتظرند یکی انتقاد کند و فوراً او را به زندان بیاندازند. دادیار ناظر زندان هم که موظف است که به شکایتها و مطالبات زندانیان رسیدگی کند، بیش از ۲ سال است که حتی یکبار هم به زندان رجایی شهر مراجعه نکرده. در حالیکه طبق قوانین خودشان موظف است هر هفته دستکم ۳ بار و در صورت امکان هر روز به زندان مراجعه کند.
این گوشه ای از خرابکاریها و نابسامانی هاست که اگر بخواهیم همه را بنویسیم، چند هزار کتاب لازم است.
خلاصه مطلب اینستکه بیشتر از ۲ ماه است که به زندانیان دارو نمیدهند، میگویند خودتان باید خرید کنید و سلولها کولر ندارد، هوا بسیار گرم است، آفتاب بسیار تیزی دارد و بیشتر سلولها نه کولر و نه یخچال دارد، میگویند خودتان باید خرید کنید، جیره خوراکی هم که ناکافیست و هر کس که پول نداشته باشد از فروشگاه خرید کند دچار سوتغذیه میشود.
به راحتی میگویند اگر پول نداری، بمیر!