بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند، مستقر در واشنگتن، در بیانیه‌ای با اتکاء به موارد آدم‌ربایی یا قتل صدها ایرانی به دست عوامل جمهوری اسلامی در خارج از کشور، نسبت به حملات احتمالی حکومت ایران علیه دگراندیشان و مخالفان ابراز نگرانی کرده است.
بنیاد برومند با مرور کارنامه جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته، ربایش و قتل دستکم ۵۴۰ ایرانی در کشورهای مختلف را مستند کرده و طی بیانیه‌ای از جامعه جهانی خواسته که به خشونت‌های برون مرزی ایران، پاسخی هماهنگ و قاطع بدهند.
بیانیه این بنیاد، طرح ربایش مسیح‌علی‌نژاد و سابقه ده‌ها ساله جمهوری اسلامی در “ارعاب، قتل‌های فراقضایی و آدم‌ربایی دگراندیشان” را توطئه‌ای معطوف به تضعیف گروه‌‌های سیاسی و مذهبی، ساکت کردن فعالان و روزنامه‌نگاران و جلوگیری از شکل‌گیری جنبش‌های موثر مخالفان حکومت در داخل و خارج ایران خوانده و می‌گوید: «آن چه فعالان را نگران کرده رخنه کردن دستگاه اطلاعاتی و امنیتی ایران در داخل آمریکاست. کشوری که به مدت سه دهه هیچ گونه تلاشی برای ترور و آدم ربایی در آن گزارش نشده بود.»
حاصل بررسی‌های مستمر این بنیاد، فهرستی از ۵۴۰ مورد موفق قتل یا ربایش افراد منتقد و ناراضی در خارج کشور است. بیانیه تاکید می‌کند که این رقم، شامل همه موارد گزارش شده نیست و تحقیق و تدقیق موارد ادامه دارد. طبق شواهد و مستندات این بنیاد، همسایگان ایران و کشورهایی که اولویت دستگاه حاکمه آنها شفافیت و پاسخگویی نیست، صحنه حملات بیشتری علیه دگراندیشان و مخالفان جمهوری اسلامی بوده‌اند. به طور نمونه ۳۰ فقره از قتل‌ها و ربایش‌ها در عراق، ۳۸۰ مورد کردستان عراق، ۳۰ فقره در پاکستان و ۲۸ نمونه در ترکیه انجام گرفته‌اند. افغانستان با ۹ مورد، کمترین آمار تحرکات خشن و امنیتی جمهوری اسلامی را دارد.
تحقیق بنیاد برومند نشان می‌دهد که در اروپا، کشورهای فرانسه و آلمان در رده‌های نخست طرح قتل یا ربایش مخالفان قرار دارند. تعداد کمتری از مخالفان و دگراندیشان نیز در اتریش، سوییس، بریتانیا، سوئد، هلند، لهستان و اسپانیا و در خارج اروپا در ایالات متحده آمریکا، امارات متحده عربی، تاجیکستان، تانزانیا، آذربایجان، هندوستان، فیلیپین و دیگر کشورها کشته شده‌اند.
اوج تحرکات خشونت‌بار جمهوری اسلامی علیه تبعیدی‌ها و مخالفان در دهه ۱۹۹۰ بوده که از بین ۳۹۷ فقره قتل، ۳۲۹ مورد آن در کردستان عراق انجام گرفته است. روند کاهشی این اقدامات از سال۲۰۰۰ میلادی شروع می‌شود که دادگاهی در آلمان مقامات حاکمیت ایران را عوامل ترور میکونوس معرفی کرد.
بیانیه بنیاد برومند یادآوری می‌کند که در اکثر موارد موفق نقشه‌های قتل و ربایش مخالفان، کوتاهی کشور میزبان در محافظت از افراد و مصون نگاهداشتن عوامل دست اندرکار، نقش اساسی داشته است.