از ۲۹ خرداد ماه هزاران کارگر صنعت نفت دست به اعتصاب عمومی زده‌اند. اعتصابات و اعتراضاتی که هر روز بر ابعاد آن افزوده می‌شود و پر بیراه نیست اگر آن را یکی از موفق ترین اعتراضات کارگری سال های اخیر بدانیم.
افزایش هر روزه مشکلات اقتصادی و فشارهای معیشتی بر مزد بگیران و قشر فرودست جامعه شکل گیری گسترده جنبش های اعتراضی را موجب شده‌است و این در حالیست که حاکمیت در تمامی این سال ها با بی توجهی به زندگی فلاکت بار مردم ایران کماکان در سودای مدیریت جهانی است و پاسخ آنها به مطالبات معترضین احضارهای گسترده، بازداشت، زندان و اخراج بوده است
به راستی با وجود میلیاردها دلار هزینه ناحواسته و تحمیلی بر ملت تحقق کدام یک از مطالبات بدیهی معترضین امکان‌پذیر نیست؟
مطالبه افزایش دستمزدها ، امنیت شغلی و برچیده شدن دست شرکتهای پیمانکاری استثمارگر ،برخورداری از بیمه های حمایتی و بهداشتی و ۱۰ روز مرخصی در قبال ۲۰ روز کار ، ایا خواسته های زیادی است ؟
مگر نه اینکه در این شرایط سخت اقتصادی این ها، کف مطالبات برای برخورداری از حداقل های یک زندگی انسانی است ؟
ما به عنوان انجمن صنفی معلمان مریوان و به نمایندگی از معلمان این شهر به کارگران زحمتکش اعلام می‌کنیم که تا آخرین روز اعتراضات در کنار شما هستیم و کمک به تحقق مطالبات برحق تان را وظیفه خود می‌دانیم.
همچنین از حاکمیت می خواهیم وضعیت فلاکت بار معیشتی مردم به ویژه کارگران، معلمان و بازنشستگان را مورد توجه جدی قرار دهد .
انجمن صنفی معلمان کردستان (مریوان)