اعلام حمایت جمعی ازکنشگران سیاسی و فعالین مدنی در داخل و‌خارج کشور از

زهرا فعال مدنی است و سال نود و شش دستگیر میشود؛ آزادی عقیده اش همانا در ابرازِ باورهایِ او در رابطه با اجتماع رنجکشیده و نگرش هایِ مشروطه خواهی او متبلور شده است؛ هنگام دستگیری، یکی از مامورین مدعی میشود که زهرا، قرص برنج برای خودکشی مصرف کرده و بلافاصله وی را به‌ بیمارستان منتقل میکنند و با تزریق دارو هایِ بازتاب دهندۀ روانپریشی به بدنِ زهرا، او را به گوشت مرده ای تبدیل میکنند که باعث ایجاد اختلال های عصبی و کاهش حافظه ی وی، تا به امروز گردید. پزشک زهرا حتی، به او‌اجازۀ بارداری نداده تا عملاً جسم و روحش به حسرت مادر شدن عذاب بکشد. اخراج وی از محل کار‌ و‌ خانه نشین کردنش از دیگر اهداف تمامیت خواهان برای نابودی روحیۀ مبارز و حق طلب وی بوده است؛
به‌ جرم‌«تشکیل گروه غیر قانونی» و بیان عقایدش دو سال در حبس بود و‌ متحملِ سبعانه ترین شکنجه ها در زندان تمامیت خواهان شد و تشنجی مستمر را اجبارا به جان خرید ؛ او صدایی برجسته داشته اما این صدا، در تعارض با مرد سالاریِ سیستم هایِ توتالیتر قرار میگیرد آنهم در جایی که پس از آزادی نیز، تسریِ این مرد سالاری، باعثِ تداومِ شکنجۀ روحیِ زهرایِ سلحشور گردیده !! صدایِ فاختۀ او را کمتر کسانی شنیدند چراکه در پشتِ تصویری «ارزشگزارانه به سیستم ضد زن»، قد و اندازۀ اسطوره ایِ زهرا دیده نشد و‌ دغدغه های او در این ‌مدت توسطِ دو جبهه از سیستم تمامیت خواه در همکاری نانوشته با مرد سالاری، ناشنیده ماند تا استقلالِ ذهنِ زهرا به رسمیت شناخته نشود؟! که آیا تنها دلیلش «زن» بودن اوست که، دستاورد هایِ کنشگریِ اش، باید قربانیِ حضور مردان از طایفۀ تمامیت خواهان بشود؟ سوال هایِ زهرا زیاد و اما دلش در گروِ انتقاد از تحمیل و اجبار است؛ هرگز زیر بار توهین و‌تحقیر نرفت که مبادا «انزوا و ریشه کن کردنش» که خواسته ی آنها بوده، برآورده‌ گردد؛ زهرا قهرمان آزادیخواهی است که مشمولِ ظلم مضاعفِ «زن بودن» شده است! و اما، ‌تاسف بار تر از هر چیز، سکوت فعالین مدنی و حقوق بشری در مقابل دردها و رنج هاییست که زهرا برای عدالت طلبی متحمل شده و البته، زخم هایی غیر قابل جبران که در تمام این سالها به تنهایی و به غایت «به تنهایی» قربانیِ آسیب هایِ آنها شده است؛ ؛ آنچه‌ مسلم است، گوشت لُخمی که از زهرا ساختند، جوابگویی ندارد جز «حق مداری» که باید تبدیل به ارزش و توان و هویت کنشگریِ مخالفین تمامیت خواهی گردد؛ صدایِ مظلومیت او، افق بزرگِ آزادی را نمایان خواهد کرد.