آتنا دائمی فعال حقوق کودکان کار و‌زنان، ۳۳ ساله دارای مدرک دیپلم، شاغل در باشگاه انقلاب، که بارها توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر و مورد آزار قرار گرفته است.
آتنا دائمی برای اولین بار در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳، توسط مامورین لباس شخصی در منزل پدری خود بازداشت شد و به بند زندان اوین منتقل و در۲۳ اسفندماه ۱۳۹۳، در شعبه ۲۸ به ریاست قاضی مقیسه دادگاهی شد. او در ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳، به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
آتنا دائمی پس از شانزده ماه بازداشت در تاریخ ۲۶ بهمن‌ماه ۹۴ از بند زنان زندان اوین آزاد شد. سپس حکم او به ۷ سال تقلیل یافت.
روز۶ آذر ۹۵، آتنا برای تحمل ۷ سال حبس، با خشونت و تهدید مأموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
آتنا دائمی در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۶ تا ۱۰ خرداد ماه ۹۶ به مدّت ۵۴ روز در اعتراض به محکومیت خواهرانش در اعتصاب غذا بود.
آتنا دچار سردردهای شدید و عصبی است. پس از اعتصاب غذا او با بی حسی فک و صورت و مشکلات عصبی روبرو شد و‌همچنین در معرض تهدید بیمای ام اس قرار گرفت.
هنگام انتقال زندانیان سیاسی رجایی شهر به سالن فوق امنیتی ۱۰ و اعتصاب غذای این زندانیان، آتنا دائمی، همراه با زندانیان سیاسی زن دیگر در زندان اوین، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفرد در نامه ای خواستار رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی رجایی شهر شد.
او همچنین بارها با نوشتن نامه ها حمایت خود را از اعتراضات مردم اعلام کرد.
همین بیانیه ها و اعلام موضع گیری‌ها باعث پرونده سازی و انتقال همراه با ضرب و شتم وی و گلرخ ابراهیمی ایرایی به زندان قرچک ورامین در تاریخ ۴ بهمن ۹۶ شد.
وی در یک پیام صوتی از زندان قرچک ورامین علت انتقالش را چنین گفت: آنها گفتند که از مبارزات ما خسته شده‌اند. و توسط مأموران مزدور جمهوری اسلامی و سپاه ضرب‌وشتم به قرنطینه میان زندانیان عادی قرچک منتقل شدیم.
آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی با انتشار نامه ای شروع اعتصاب غذای خود از تاریخ ۱۴ بهمن را با خواسته انتقال به زندان اوین اعلام کردند.
آتنا و گلرخ در تاریخ ۱۹ اردیبهشت پس از پایداری بر خواسته‌شان به بند زنان زندان اوین بازگردانده شدند.
در ۱۱ تیر ۱۳۹۹ پرونده جدیدی برای آتنا باز شد که آتنا به ۲ سال زندان اضافه بر حکم قبلی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
آتنا بعد از شنيدن حکم حبس مجدد و شلاق اعلام کرد:
من امروز باید بعد از پنج سال آزاد میشدم اما همه میدانند تا زماني كه جمهوري اسلامي هست همه جای ایران زندان ست اما من آزادم انقدر آزادم که مدام فکر میکنند با دادن حكم جديد میتوانند من را زندانی کنند اما براي من این احكام خنده دار است حتی همان شلاق. من برای مردمی که آبان ۹۸ کشته شدند عزاداری کردم اینا اتهام زدن که در محرم بزن و برقص کردم بله من برای مظلوم های زمانه ام عزاداری میکنم و شلاقش رو هم خواهم خورد نوش جان آن كسي كه میخواهد اين شلاق را بزند چون همیشه گفته اند یکی بزنی دو تا میخوری اینها یك عمرست كه دارند مردم را شلاق میزنند و این شلاق در برابر اون همه گلوله ای که در این ۴۰ سال در قلب و مغز آدما رفته و کشته چیزی نیست فدای سر خانواده های کشته شده ها. انقدر این دادگاه های فرمایشی و این حکم و احکام ديگري که برايم صادر کردن و میکنن مسخره اس که حتی به آن اعتراض هم نخواهم کرد که وقت داشته باشند برای پرونده های دیگري که میخواهند برايم باز کنند.
من امروز آزادم چون آزادی به آن طرف میله ها بودن نیست و هر یک حکم جدید یعنی تایید آزادی من
هستم تا زنده ام.
در ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، آتنا دائمی از زندان اوین همراه با پابند به زندان لاکان رشت تبعید شد.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی از آتنا دائمی خواسته بود که در طی نامه ای طلب بخش کند، اما
آتنا دائمی در پاسخ به نوشتن طلب عفو چنین نوشت ؛
۶ سال از بهترین سال‌های عمرم با شکنجه های بسیارپشت میله های زندان گذشت چون در برابر کسانی که ۴۲ سال جنایت کرده و به انحاء گوناگون مردم را به کام فقر و حبس و مرگ کشیدن ایستادم، حال که در کمال بی شرمی از من میخواهند که درخواست عفو بنویسم که در صورت بررسی و موافقت با آن آزادم کنند اما من که آزادی بی قید و شرط را حق زندانیان سیاسی و عقیدتی میدانم، نه تنها هرگز بابت آزاد اندیشی و آزادی خواهی پافشاری بر حق، طلب عفو از شب نهادان زمانه نخواهم کرد بلکه مصمم تر از قبل به راهم ادامه خواهم داد و به آنها متذکر می شوم که این شما هستید که باید از مردم طلب عفو و
بخشش کنید.
با در جایی دیگر میگوید : فریاد من بر سر شماها همچنان بلند است و‌هرگز از مواضعم کناره گیری نخوام کرد.
حسین_دائمی در توییت خودش به آتنا میگوید:
«هفتاد و پنج روز از تبعیدت به زندان لاکان رشت گذشت، و تو و من همچنان برسرعهدی که بسته بودیم هستیم، تو برای آزادی و حق حقوق انسانها و من حامی و دعاگوی تو برای رسیدن به آرزوهات،
دخترم همه وجودم ، من درتو زنده ام »
آتنا دائمی این فعال حقوق کودکان٫ زنان از زمان دستگیری در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۳ تا بحال که در زندان لاکان رشت در تبعید بسر میبر از داشتن مرخصی محروم بوده است.