بیست و یک سال پشت میله های زندان
زندانی سیاسی غلامحسین کلبی بیست و یک سال در پشت میله های زندان است .
از روز ۱۹ دی ماه سال ۷۹در زندان است
غلامحسین کلبی، از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که از سال ۶۰ تا ۶۶ به مدت ۶ سال در زندانهای جنوب ایران محبوس بود.
به گفته منابع مطلع، او همچنان در زندان مرکزی شیبان توسط مسئولان حفاظت اطلاعات این زندان تحت فشار قرار دارد و ماهیانه توسط اطلاعات احضار و تحت فشار برای مصاحبه و ندامت قرار می‌گیرد.
او در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۷۹ برای دومین بار در شهرستان دزفول بازداشت شد.
غلامحسین کلبی پس از دستگیری به بازداشتگاه سپاه اهواز (زندان ششم سپاه اهواز) منتقل گردید که مدت ۱۴ ماه در این بازداشتگاه زیر شکنجه و بازجویی بود. سپس به بند ۲۰۹ و پس از آن به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.
در سال ۱۳۸۱ در شعبه ششم دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شد. غلامحسین کلبی اتهاماتش را قبول نکرد و گفت که اعترافاتش زیر فشار بوده است. در دادگاه تجدید نظر در دادگاه انقلاب استان تهران حکم اعدام وی مجددا تایید شد. ولی سرانجام حکم وی به حبس ابد کاهش پیدا کرد.
به گفته یکی از اعضای خانواده این زندانی، او از داشتن وکیل انتخابی محروم بود و دادگاه برای او یک وکیل تسخیری تعیین کرد.
در مهر ماه سال ۱۳۸۶ از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان ماهشهر (محل سکونت خانواده‌اش) منتقل شد. پس از مدتی به زندان کارون اهواز منتقل گردید. در بهمن سال ۱۳۹۴ بعلت تعطیلی زندان کارون به زندان شیبان اهواز منتقل شد.
زندانی سیاسی غلامحسین کلبی در اوائل مرداد ماه سال ۹۷ در اعتراض به عدم پاسخگویی مسئولان زندان به درخواست انتقالش به یکی از زندانهای تهران یا عادل‌آباد شیراز مدت ۲۰ روز در اعتصاب غذا بود.
او از عفونت گوش چپ، مشکلات آرتروز، درد کمر و مشکلات فک و دهان و دندان رنج می برد و امکان مراجعه به پزشک در بیرون زندان را هم ندارد.
این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به دلیل عفونت گوش و عدم رسیدگی پزشکی، دچار ناشنوایی شده و همچنین به یک نوع بیماری پا مبتلا گردیده که انگشتانش بصورت عمیقی زخم می شوند. دندانهای غلامحسین کلبی نیز بدلیل شکنجه و محرومیت غذایی سالیان زندان، پوسیده و از بین رفته و از رسیدگی پزشکی و مراجعه به دندانپزشک محروم است.