اردیبهشت ۱۳۹۹, 2020
روز جهانی کارگر امسال با شرایطی همراه است که ویروس کرونا جوامع بشری در سراسر دنیا را مورد هجوم و تهدید جدی قرار داده است. تاکنون این بلای قابل پیشگیری و قابل مهار، جان بیش از 100 هزار نفر در دنیا را گرفته و بیش از دو میلیون نفر هم مبتلا کرده است.
این همان دنیایی است که نظام سرمایه داری از اواخر قرن بیستم اعلام ابدی بودنش را جار زد و گفت این پایان تاریخ تکامل اجتماعی بشر است و گفتند همین است که هست و مصلحت بشر در این است که این سیستم را بپذیرد! اما گندیدگی آن خیلی سریع فضا را متعفن و مشمئز کرد. کار به جائی کشید که بعضی از سران و رهبران نظام حاکم در برخی کشورها درماندگی و ناتوانی خود و سیستمشان در برابر مهار کرونا و بن بستها و بحران های بعد از آن را اعلام کردند و از سمت خود کنار کشیدند.
نظامی که قرن ها سرمایه های هنگفت اجتماعی را صرف تولید جنگ افزارهای ویرانگر کرده است، نظامی که به خاطر سود پرستی محیط زیست را نابود کرده است، اما کمترین اقداماتی برای رفاه و سلامت اجتماعی را انجام داده است. به همین خاطر امروز شرمسار و ناتوان در برابر یک ویروس به زانو در آمده و به عجز و لابه افتاده است.
اما در ایران شرایط زندگی برای مردم محروم و کارگران به عنوان اکثریت آن، طی چهل و یک سال گذشته به طور وحشتناکی بدتر بوده است. کرونا آخرین بلائی است که تا به امروز توسط سیستم حاکم بر سر مردم آوار شده است. در مدت چهل و یک سال گذشته مردم ایران به خاطر وجود باندهای مافیائی، رانت خواری و دزدیهای سازمانیافته، ثروت و اموال اجتماعی غارت و چپاول گردیده است. پولهای سرسام آوری هزینه بنیادها و مؤسسات زائد، هزینه آخوند پروری هم برای داخل و هم برای کشورهای منطقه و آسیای شرقی و آفریقا شده است. منابع مالی عظیمی مدام صرف نیروهای نیابتی و هم پیمانان حکومت در سوریه، عراق، لبنان و یمن و غیره گردیده است. به خاطر ماجراجوئی های سران، تحریم اقتصادی بر کشورتحمیل گردیده و به همین خاطر برای مردم جامعه امکان برخورداری از یک زندگی حداقلی و حتی بخور و نمیر باقی نمانده است.
هدایت و گسترش عامدانه ویروس کرونا در جامعه، مردم را با خطر مرگ مواجه کرده است. این بلای کشنده، طبق اظهارات سران دولت و حکومت قرار است به فرصتی برای وادار نمودن دولت آمریکا به لغو تحریم ها، نه برای هزینه معیشت مردن، بلکه برای مقاصد خود تبدیل کنند.
از طرفی پزشکان بدون مرز و بیمارستان و امکانات درمانی آنها را بیرون می کنند و ادعا می کنند که وضعیت دکتر و دارو و درمان خوب است. مشکل تأمین مایحتاج مردم ندارند و وضع ایران از کشورهای غربی بهتر است. از طرفی دیگر می گویند تحریم هستند و نمی توانند کار را تعطیل کنند. می گویند حاضر هستند دو میلیون نفر را قربانی کنند تا مبادا گرسنگان به خیابان بریزند و برای دولت و حکومت بحران ایجاد کنند.
دولت و حکومت هیچ مسؤلیتی در قبال حفاظت از مردم در برابر کرونا را بر عهده نگرفته و مردم عملا به دست کرونا سپرده شده است.
از اینرو ما تشکلهای امضاء کننده قطعنامه خواست ها و مطالبات کارگران و همه مردم جامعه را به شرح زیر بر می شماریم و خواهان تحقق فوری آنها هستیم.
۱- قبل از هر چیز به مناسبت اول ماه مه قدردانی خود را از پرستاران و کارگران بیمارستانها بعنوان خط مقدم جنگ با هیولای کرونا که به خاطر عدم تأمین ملزومات پیشگیرانه توسط دولت در معرض خطر هستند، اعلام میکنیم. ما خواستار تجهیز تمامی بیمارستانها و مراکز درمانی به استانداردهای لازم و قابل قبول برای پیشگیری از بیماری کرونا هستیم.
۲- ویروس کرونا از کنترل خارج شده و با سرعت در حال گسترش است. این وضعیت در مکانهای تجمع اجتماعی بسیار خطرناکتر است. تمامی مراکز تجمع از جمله مراکز کاری و ادارات ، زندانها، پادگانها و… باید تعطیل شوند. در این شرایط تنها مراکزی میتوانند دایر باشند که تأمین کننده نیازهای ضروری جامعه هستند . در این مراکز نیز باید بالاترین استانداردهای بهداشی و جلوگیری از شیوع کرونا برقرار باشد.
۳- در خانه ماندن آحاد مردم به خاطر جلوگیری از سرایت بیشتر ویروس در میان مردم بدون تأمین معیشت میسر نیست. دولت باید با پرداخت حقوق کافی به همه مردم محروم و تأمین مایحتاج روزمره فورا اقدام کند. هیچ بهانه ای از جانب دولت مبنی بر وجود تحریم و نبود پول و بودجه برای طفره رفتن از انجام وظایف فوریش در شرایط بحرانی موجود، برای مردم قابل قبول نیست.
۴- طرح دادن ” بیمه بیکاری” به کارگرانی که به خاطر کرونا بیکار شده اند، در راستای سیاستهای فریبکارانه ارزان تمام کردن بیکارسازی ها و خریدن وقت برای سیستم حاکم است. از نظر ماه معیشت تمامی کارگران بیکار، تمامی کارگران مشمول تأمین اجتماعی و غیر مشمول قانون تأمین اجتماعی که بیکار شده اند و همه مردم محروم و نیازمند جامعه باید تامین شود و دولت در قبال آنها مسئول است. تامین معیشت یعنی تامین پرداخت مقرری ای که اقلام اساسی زندگی بخش های محروم جامعه را جوابگو باشد. در این دوره بحران کرونا آب، برق و گاز باید رایگان باشد.
۵- زندان ها یکی دیگر از مکانهای پر خطر برای گسترش ویروس کرونا است و جان صدها هزار زندانی در خطر جدی است. تاکنون ده ها زندانی در اثر ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده اند. زندانیان سیاسی باید فوری و بی قید و شرط آزاد شوند و زندانیان عادی، فارق از نوع اتهام و جرمشان باید تا پایان بحران کرونا به مرخصی فرستاده شوند.
۶- اخراج پزشکان بدون مرز که برای کمک به بیماران کرونائی به ایران آمده بودند به عنوان یک اقدام ضد انسانی از جانب دستگاههای دولتی و حکومتی را محکوم می کنیم. پزشکان بدون مرز باید بتوانند بدون هیچ قید و شرطی وارد شوند و کمک های داروئی و پزشکی توسط هر دولت خارجی و نهادهای بین المللی به مردم ایران باید پذیرفته گردند.
۷- حداقل دستمزد 1835000 تومانی تعیین شده برای کارگران در سال 1399 توسط شورای عالی کار که بیش از 4 برابر زیر خط فقر است، مورد اعتراض شدید کارگران است. خواست حداقل حقوق 9 میلیون تومانی اعلام شده توسط تشکلها، جمعها و محافل کارگری که مورد تأید همه کارگران است باید فورا توسط دولت پذیرفته شود.
۸- دستگاههای سرکوبگر قضایی و امنیتی در شرایط خطرناک کنونی اقدام به احضار و بازداشت فعالین کارگری و اجتماعی نموده اند. باید به این تهدیدات و سرکوبگریها و بازداشتها فورا خاتمه داده شود. همه بازداشت شدگان باید فوری آزاد گردند. هیچ فعال کارگری و اجتماعی نباید به زندان بروند. دستگاه قضائی حق احضار فعالین دارای پرونده قضائی برای اجرای حکم را ندارد و پرونده های فعالین باید مختومه اعلام گردند.
۹-تشکل، تجمع، اعتصاب، تحزب، آزادی بیان و عقیده، و گرامیداشت روز جهانی کارگر از حقوق پایه ای ما کارگران و کل جامعه هستند و باید بر آنها ارج گذاشته شود.
زنده باد اول ما می
زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر
۱-انجمن صنفي کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
۲-سندیکای نقاشان البرز
۴-کانون کارگران ساختمانی کردستان
۴-گروهی از کارگران و فعالین کارگری سقز