بیانیه جمعی از فعالین مدنی و سیاسی در محکومیت اعدام جنایتکارانه زندانیان سیاسی رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی
گیرم که می زنید
گیرم که می برید
گیرم که می کشید
با رویش ناگزیر جوانه های آزادی یک ملت چه می کنید؟
دیگر بار ضحاک مار به دوش، تشنه به خون پاکان، محتاج خون شد و در سحرگاه روز ۱۷ شهریور ماه سه عاشق و شیفته آزادی میهن را به دار آویخت. رامین حسین پناهی و زانیار مرادی و لقمان مرادی در حالی که هر کدام سالهایی طولانی از عمر خود را در زنجیر و زندان گذرانده بودند، بدون آنکه از حداقل حقوق دادرسی و یک محاکمه عادلانه برخوردار باشند، به مرگ محکوم و در حالیکه در اعتصاب غذا بودند، اعدام شدند. حاکمانی که این اعدامهای بیرحمانه و نفرت انگیز را در میانه انبوه بحرانهای اجتماعی و اقتصادی در داخل کشورمان به نفع بقای خود دیدند بار دیگر ثابت کردند که در سنگدلی و بی رحمی همچون فرعون و هیتلر دست به هر جنایتی می‌زنند و خون می‌ریزند. آنان گمان کردند با این اعدامها که به طور آشکار قتل دولتی به حساب می آید؛ می توانند ملتی را در سکوت وحشت فروبرند غافل از اینکه آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت و دیکتاتور دیگر مجال وحشت افکنی ندارد و برای ملت و جوانان ایران هم سکوتی در پیش رو نخواهد بود. مردم ایران بخوبی دریافته‌اند که برای دستیابی به آزادی؛ برابری و دموکراسی باید هزینه آن را ولو با جانهای خویش و فرزندانشان بپردازند. آزادی هیچگاه در سینی طلایی تقدیم ملتی نخواهد شد.
ما فعالین سیاسی و مدنی به عنوان صدای بخشی از جامعه ایران ضمن محکوم کردن اعدام سه زندانی سیاسی کرد؛ به مستبدین دین فروش هشدار می دهیم که زمان بازی کردن با خون جوانان وطن بپایان رسیده است. با این خونها جز بر پرونده جنایت های ۴۰ ساله خود نمی افزائید.
مردم بیدار ایران را فرا می خوانیم که در مقابل این کشتارهای نهادینه شده در دولت و حاکمیت ساکت ننشینند و دست به اعتراض بزنند.
رامین و زانیار و لقمان و هزاران جانباخته راه آزادی ایران؛ در هر قدم ما علیه اعدام زنده هستند و نامشان همواره در صفحه زرین تاریخ ملت ایران خواهد درخشید و جاودانه خواهد ماند.
جمعی از فعالین سیاسی و مدنی ایران
شهریور ماه ۹۷
