پیام تسلیت محمدحبیبی به عبدالفتاح سلطانی و معلم شریف معصومه دهقان
به نام صبر و ایستادگی…
آری گلم
دلم
حرمت نگه دار
که این اشکها خونبهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که …همیشه گریه می کرد
بی مجال اندیشه به بغض های خود…
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیندیش که برای تو طلوع میکند
با سلام و عطر آویشن…
امروز شنیدم که همای زندگیتان رخت بربسته و به دیار ابدی خویش رفته است. رنج بیش از هفت سال زندان بر شما کم نبود که رنج هجرت دردانه دخترتان نیز افزوده شد. عمیقا غمگینم از این واقعه. افسوس که از پشت میله های زندان نمیدانم چه کنم که اندکی تسلای خاطر شما دو بزرگوار باشد.قطعا ایستادگی وکیل شریفی چون عبدالفتاح سلطانی ناقص می ماند اگر صبر و مقاومت نستوه معلم شریف معصومه دهقان، نبود.شما دو عزیز،سرافرازانه در پیشگاه ملت ایران، الگوی صبر و مقاومت هستید.صمیمانه تسلیت می گویم این اندوه جانکاه را و میدانم که روزهای روشن در انتظار همه ماست.
محمد حبیبی
زندان تهران بزرگ
15/5/97
